กำลังใจที่เธอไม่รู้

เพชรพรรณราย

หลายหลายคนบนทางห่างที่ย่างก้าว
บ้างปวดร้าวคราวพ่ายแพ้แก่ฝันใฝ่
บ้างสำเร็จเสร็จสมหวังดังตั้งใจ
สุดแต่ใครได้ก้าวย่างตามทางตน
แต่คนพลาดมิอาจถึงซึ่งฝั่งฝัน
ห้วงจาบัลย์อันหม่นหมองฟ้องใจหม่น
กับเส้นทางยามว่างเปล่าเฝ้าท้อทน
เป็นเหตุผลจนท้อแท้แพ้ชะตา
หลายคนลุกปลุกกำลังด้วยหวังใหม่
ด้วยหัวใจไม่ย่อท้อขอค้นหา
แต่บางคนหม่นหมองช้ำย้ำหลายครา
ย่อยระอาค่ากำลังฝังอ่อนแอ
ทางหม่นหมองของชีวิตเคยผิดพลาด
เรามิอาจวาดหวนทวนกลับแก้
ฉันคนหนึ่งซึ่งพลาดหวังครั้งเปลี่ยนแปร
มันยากแท้แก่ใจไม่กล้ายืน
มีแต่เจ็บเหน็บน้ำตาเมื่อคราล้ม
มีแต่จมถมอดีตกรีดใจฝืน
เจ็บปวดนักยากหักใจในทุกคืน
สะดุ้งตื่นสะอื้นไห้ไร้สิ้นแรง
เพราะเคยผ่านกาลเวลาพาเจ็บปวด
ที่ร้าวรวดปวดใจอยู่ทุกหนแห่ง
แม้บางครั้งหวังผิดพลาดอาจเปลี่ยนแปลง
ค่อยปรุงแต่งให้แรงกล้าอย่าท้อใจ
เป็นกำลังหวังให้สู้กู้ความฝัน
อย่าไหวหวั่นให้มุ่งมั่นเพื่อวันใหม่
เก็บความอดีตที่ขีดพลาดวาดผิดไป
เก็บเอาไว้ให้บทเรียนเตือนใจตน
ฉันขอเป็นกำลังใจที่ไม่รู้
ขอให้สู้ดูอีกครั้งหวังอีกหน
ให้ข้ามผ่านสานถึงฝันกันทุกคน
ลืมท้อทนลุกขึ้นสู้ดูอีกครา