ใบมะยมถมทับลงกับพื้น จนอับชื้นหื่นเหม็นย่อยเป็นปุ๋ย ดินแห้งผากยากพรวนยังร่วนซุย ด้วยเศษยุ่ยใบเน่าที่เคล้าดิน ดูซิ! ผลหล่นร่วงจากพวงแก่ มาจมแช่เนื้อเล่าก็เฉาสิ้น แล้วฟีบฝ่ออนิจจาเชื้อรากิน จนเกิดกลิ่นเปรี้ยวบูดถ้าสูดดม เหลือเมล็ดร้างใบแหละไร้เนื้อ กระทั่งเมื่อฝนหลั่งลงสั่งสม จึงค่อยแย้มยอดเผยให้เชยชม ต้นมะยมต้นใหม่แตกใบโต ชอนรากไชดานดินตามกลิ่นฝน ขณะต้นเริ่มใหญ่ผลิใบโผล่ แมลงน้อยตัวย่อมที่ผอมโซ ก็เผ่นโผหลีกเร้นมาเล่นใบ ช่วงกิ่งกางระยางแตกและแยกยื่น แค่ข้ามคืน..นี่ซิ! คงมิใช่ ต้องผ่านร้าวหนาวร้อนแต่อ่อนวัย ต้องอาศัยรากฐานเป็นก้านแจว ต่อให้ลมแรงร้ายด้วยหมายข่ม ก็โค่นล้มลงยากเพราะรากแก้ว ต่อให้กิ่งก้านหลักนั้นหักแล้ว ใช่หมดแววเริ่มต้นอีกหนครั้ง จะแตกกิ่งมากมายอีกหลายกิ่ง เรื่องหยุดนิ่งยอมตายอย่าได้หวัง เพราะรากลึกล้วนล่ำด้วยกำลัง จึงสะพรั่งอีกคราอย่างท้าทาย ๖ สิงหาคม ๒๕๕๒
ฤทธิ์ ศรีดวง 24 เม.ย. 2550 17:41 น. - ID 101521 
1402
4
0
24 เมษายน 2550 17:48 น. - comment id 687108
..... ไม่มีฝัน ให้ทวงแล้วคะ หายไปหมดแระกะ ซึนาโม๊ะ เมื่อสามปีก่อน ( ซีนาโม๊ะ น้องสาวของ สึนามิคะ ) ฮี่ ฮี่
24 เมษายน 2550 20:58 น. - comment id 687203
มีแต่ฝันร้ายค่ะ..จะทวงคืนหรือเปล่าเอ่ยย..
24 เมษายน 2550 21:30 น. - comment id 687224
ตอนเป็นเด็กฝันอยากเป็นโน้นเป็นนี่ สรรพสัตว์ทั้งหลายแหล่อยากเป็นหมด พอโตขึ้นมาจริงๆ ฝันมันก็เป็นได้แค่ฝัน เพราะรู้แล้วว่ามันเป็นไปม่ายได้ อิอิ
24 เมษายน 2550 21:54 น. - comment id 687238
ผมก็มีแต่ฝันร้ายคล้ายๆกับ คุณกุหลาบขาวแหละครับ.... จะมาทวงคืนหรือเปล่านะ....
24 เมษายน 2550 22:22 น. - comment id 687277
ตอนเด็กๆจำได้ค่ะว่า เวลาใครถาม...? โตขึ้นอยากเป็นอะไร........? คำตอบเดิมๆทุกครั้ง อยากเป็นหมอ.... แต่ไม่รู้หรอกค่ะ ว่าหมอนั้นเป็นยาก ถ้าเอ็นทรานซ์ไม่ติดก็ไม่ได้เป็น ถ้าเรียนไม่จบ ก็ไม่ได้เป็น ........ แต่สุดท้าย.......อืมม แบบว่าโลกเบี้ยวอ่ะ กลัวจัง น้ำค้างเพียงหยดเดียวก่อเกลียวคลื่นได้.......ฉางน้อย หลบเร็ว ซึนามิ มาพร้อมกับ ซึนาโม๊ะเลยอ่ะ อิอิอิล้อเล่นนะจ๊ะ
25 เมษายน 2550 15:35 น. - comment id 687621
ทานยาหรือยังครับ คุณ ริดสีดวง ล้อเล่นนะอย่างอนล่ะกลอนเพราะดี
25 เมษายน 2550 15:56 น. - comment id 687643
เมื่อก่อนเคยคิดไว้หลายๆ อย่างคะ อยากเป็นหมอ พยาบาล ไกด์ แต่สุดท้าย ก็เป็นไปไม่ได้ โอเค..ทำใจแล้วค่ะ .........ฝันแล้วเดิน อย่าฝันแล้วหลับตา......
25 เมษายน 2550 21:05 น. - comment id 687711
ฉางน้อย กุหลาบขาว เพียงแพรว ธนา(นุบาล) มัสลิน ก่องกิก เมย์ ขอบคุณมากครับที่แวะมา ที่จริงกลอนนี้ เป็นของใช้ส่วนตัวมากๆ ทุกอย่างมีความหมายที่ผมรู้คนเดียว ไม่อยาก post หรอก...อยากเก็บไว้หน้าส่วนตัวเท่านั้น
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
