ขอให้เราจากกันด้วยใจรัก มีจิตพักตร์รักกันไม่จางหาย ให้สองเรารักกันไปจนตาย ไม่เสื่อมคลายจากใจที่รักกัน ในเรื่องพบเรื่องพากษ์จากกันนั้น ไม่ใช่วันสิ้นสุดของเราสอง เพราะสองเรารักกันตามทำนอง ไม่เคยหมองเรื่องครองประเพณี แต่วันนี้น้องพี่มาลาจาก มันแสนยากทำใจนะนวลน้อง เพราะว่าเราสมกันดังกิ่งทอง สุดท้ายต้องน้ำตานองเธอจากไป ไม่เป็นไรขอให้ไปมีความสุข ได้พ้นทุกข์เสียทีนะนวลน้อง เพราะได้ไปดังสมอารมณ์ปอง คงเหลือแต่ล่องรอยแห่งอาลัย
30 มีนาคม 2550 21:19 น. - comment id 678688
จากวันนั้น..ถึงวันนี้..ที่สัมผัส ใจทราบชัด..ถึงอีกใจ..ให้ไหวหวั่น บนเส้นทาง..ของหัวใจ..ที่ผูกพัน จึงได้คิด..ถึงกัน..ทุกวันมา ด้วยความรัก..ความอาวรณ์..ตอนเหินห่าง ไม่เคยร้าง..ความอาลัย..ใจเสน่ห์หา รับรู้ได้..ด้วยแรงใจ..ไม่โรยรา ได้เห็นค่า..ของรักแท้..มอบแก่กัน ปรารถนา..แห่งหัวใจ..ไม่หยุดนิ่ง แม้นมีสิ่ง..อื่นใด..มาขวางกั้น ขอฟันฝ่า..ทายท้า..กล้าประจัญ พร้อมด้นดั้น..พิชิตไป..เพื่อได้มา เธอมาปลุก..มาปลอบเหงา..มาเร้าจิต ให้ชีวิต..สว่างไสว..ได้เริงร่า จึงมีภาพ..กันและกัน..ทุกวันมา เสริมคุณค่า..ให้หัวใจ..ในรายวัน ปวารณา..หัวใจ..เอาไว้ก่อน แม้หนาวร้อน..ขอเคียงเธอ..เสมอมั่น คอยเยียวยา..หัวใจ..กันและกัน แผลสมาน..ด้วยความรัก..จากสองเรา โลกกำหนด..ให้เกิดมา..ศรัทธารัก ผูกสมัคร..ใจชิดใจ..ไม่มีเหงา จิตวิญญาณ..อิงแอบ..แนบนานเนาว์ รักเร่งเร้า..ซึมซาบ..อิ่มอาบใจ คำว่าได้..ได้รัก..มักฝันถึง หัวใจจึง..ไขว่คว้า..รักมาไว้ คำว่าให้..ให้รัก..มักลืมไป จึงทำให้..รักนั้น..พลันระทม เปิดแววตา..ซึมซับ..ดับความอ้าว กุหลาบขาว..ซึ้งฤทัย..ใจสุขสม มอบความรัก..ความห่วงใย..ฝากสายลม ไล่ขื่นขม..ออกไป..จากใจเรา...
30 มีนาคม 2550 21:54 น. - comment id 678703