เย็นลมหนาวคราวนี้ไม่มีเจ้า อกพี่ร้าวเศร้าลึกนึกหม่นหมอง น้ำตารินไหลอาบหน้าเนืองนอง ความดีผองผ่านมาไยไม่คิด ที่แล้วมาพี่ก็รู้ว่าทำผิด แต่ไม่คิดว่านวลน้องต้องหมองศรี จะกลับตัวไม่ทำชั่วมุ่งแต่ดี ต่อแต่นี้อย่าหม่นหมองร้องไห้ไป
29 มีนาคม 2550 20:39 น. - comment id 678201
เลิกหม่นหมองร้องไห้ไม่ได้พี่ เพราะฤดีเศร้าหมองจึงร้องร่ำ ด้วยใจนี้มีแต่เศร้าเฝ้าน้อมนำ จึงระกำทำใจลืมไม่ลง ก็เรื่องมันเศร้านิค่ะ อิอิ
30 มีนาคม 2550 02:57 น. - comment id 678271
เมื่อคราที่ หม่นหมอง ต้องร้องไห้ เพราะหัวใจ เจ็บช้ำ น้ำคำเจ้า เวลานี้ ไม่มี แม้แต่เงา จึงโศกเศร้า เหงาหงอย คอยรักคืน ช่ายๆ เรื่องมันเศร้าจริง ๆ ด้วย