ถือกำเนิดเกิดจากดินที่ถิ่นพื้น แล้วหยัดยืนอย่างมั่นคงทะนงไว้ แม้นต่ำต้อยด้อยค่ากว่าใครใคร แต่ก็ภาภูมิใจที่เป็นดิน อาจถูกด่าตราหน้าว่าต้อยต่ำ ถูกเหยียบย่ำช้ำใจใครดูหมิ่น ว่าเกิดต่ำซ้ำชาติจากพื้นดิน จะโผผินเสนอหน้ามาอย่างไร ดินก้อนนี้จึงตั้งมั่นปฏิญาณ จักต้องสานความฝันนั้นให้ได้ ถึงเป็นดินจะโผผินบินก้าวไกล จะยิ่งใหญ่ก้องไปในจักรวาล จะลบคำดูหมิ่นสบประหม่า จะเชิดหน้าฝ่าไกด้วยใจหาญ ไม่ยอมแพ้แม้ประสบพบภัยพาล มุ่งทะยานสานฝันนั้นขึ้นมา สักวันหนึ่งดินนี้จะเป็นดาว จัดแสงพราววาววับกับท้องฟ้า สุกไสวผ่องใสในนภา สว่างแสงสว่างจ้าท้าแสงดาว
21 มีนาคม 2550 02:00 น. - comment id 673819
น้องขอให้คุณพี่อย่าโพสต์เกินห้าบทต่อวันน้า
21 มีนาคม 2550 10:59 น. - comment id 674023
ขอโทษนะครับ แบบว่ามีกลอนเยอะ ครับไม่ที่โพสต์มานานแล้วเลยโพสต์ ซะเยอะแยะขนาดนี้ เอาเป็นว่าคราว หน้าจะไม่โพสต์เยอะขนาดนี้แล้วครับ ผม
29 มีนาคม 2550 15:20 น. - comment id 678053
ดีมากนะค่ะกลอนนี้ ให้กำลังใจดี แต่งมาบ่อย ๆ นะ