มิได้เงียบงันเสียงเพียงลมพัด พลิ้วระบัดใบลู่อยู่เขาเขิน ยิ่งดึกยิ่งงดงามท่ามทางเพลิน สงัดเกิดกำหนดรันทดทรวง ท้องทุ่งนาป่าชัฏมิผัดผ่อน แลเหนื่อยอ่อนจึ่งพับหลับใต้สรวง รอเดือนเจิดดาวคล้อยลอยลับดวง ไขม่านปวงน่านฟ้าลาอัมพร จนไก่ขันลั่นแว่วแล้วยามล่วง น้ำค้างห้วงหาวเห็จเพชรเกสร ของดอกฟ้ามาแดดินสิ้นอาวรณ์ จึงขอจรไปนิทรา.. แม้อาลัย... -+ ชบาแดงสีเหลือง +-
1353
2
0
หน้าส่วนตัว
