หนึ่งสาวโศกสาวสิ้นถึงรักเศร้า เป็นรักเก่าเก็บเก่าเจ็บกัดกร่อน โดนชายลวงแกล้งรักแกล้งหลอกรอน จนต้องนั่งต้องนอนน้ำตานอง เขาปากหวานพาวูบจนวูบหวาม พามองข้ามความคดความแคล่วคล่อง จนเสียตัวเสียตนหวนตรึกตรอง พอเธอท้องเขาทิ้งเขาแยกทาง เจ็บเอยเจ็บแจ่มแจ้งยามกระจ่าง แค่ถูกวางถูกวาดเขตของว่าง กินอิ่มหนำเบื่อหน่ายเบื่อนวลนาง ทิ้งให้ครวญให้ครางกอดระคาย บนรสรักรสรอรุ่มหลงใหล ใจหนอใจจ่อเจ็บยังทดจ่าย แค่เห็นยิ้มเห็นเยือนไม่โยกย้าย