*นก*กระ*ดาษ*
*...เห็นจันทร์เลี้ยวครั้งใด ใจฉันหวนคิดถึงเธอ
แล้วเธอเล่า คิดถึงฉันบ้างหรือเปล่า
ยามเธอมองแสงนวลของฉันทร์ฉาย
แม้ความเศร้าเข้าเกาะกุม แต่ฉันยังคงยิ้มพราย
เมื่อหวนระลึกถึงว่า เราโชคดีเพียงไร
ที่เคยมีความทรงจำเหล่านั้นร่วมกัน
แม้มันจะเป็นแค่เพียงชวงหนึ่งในวันเวลาเก่า ๆ เท่านั้น....
เรามิได้ปลุกค่ำคืนให้เร่าร้อนดังไฟหรอกหรือ
แล้วเปลวเพลิงนั้นมิได้เริงระบำสูงขึ้นไปสู่สวรรค์หรือไร
มันหวานแสนหวานใช่ไหม..ใช่ไหมเธอ
แล้วเราเคยรักกัน...รักกันไม่ใช่หรือ
ไม่เป็นไรหรอก บางทีที่ฉันรู้สึกอะไรแบบนี้ขึ้นมา
เพราะฉันยังไม่อาจเลือนลืมเธอไปได้
ไม่หรอก...ฉันไม่เคยพยายามลบเธอไปจากใจเลย
ฉันยอมร่วงหล่
643
2
0
หน้าส่วนตัว
