cool-hearted
อย่าถามฉัน
ความเหงานั้นเกิดขึ้นตรงไหน
บอกตามตรง - - ไม่รู้ด้วยซ้ำ - - ว่าเกิดขึ้นเมื่อไร
รู้ตัวอีกที - - ก็มีหัวใจที่ช้ำ และ เย็นชา
อย่าถามฉัน
ถึงขีดขั้นของความเหงาเพราะมันเหนื่อยล้า
เจ็บปวดเกินไปที่จะหาคำตอบให้กับเวลา
ที่ความเหงาถามหา - - เพลาใด
และอย่าห่วงฉันเลย
เพราะฉันเริ่มคุ้นเคยกับความเหงาที่หลั่งไหล
เข้าสู้ตรงกลาง และ จับจองที่นั่งในหัวใจ
และฉันก็เริ่มไม่หวั่นไหว ที่จะเป็นเพื่อนกันไป - - กับความเหงา
ฉันเริ่มเห็นความดี
ของความเหงาที่เกิดขึ้น - - ข้ามขีดขั้นก็ความเศร้า
ต่อไปนี้จะอยู่ อยู่กันไปกับเค้า
ความเหงา และ เรา ที่เป็นเพื่อนกัน
841
8
0
หน้าส่วนตัว
