เสียนวลครวญคร่ำระกำจิต เสียมิตรมืดหน้าน้ำตาไหล เสียตัวมัวเมาเคล้าพิษภัย เสียใจในเขลาเมามายา เสียมิ่งสิ่งถนอมตรอมคิด เสียจริตเพราะใฝ่ในปัญหา เสียแล้วเสียไปไม่คืนมา เสียแล้วจึงรู้ค่าที่เสียไป เสียรู้สู้ยอมรับกับพลั้ง เสียหวังเพราะชะล่าว่าเป็นใหญ่ เสียโอกาสพลาดแล้วก็พลาดไป เสียใจก็เท่านั้น...พึงหมั่นทบทวน
1105
12
0
หน้าส่วนตัว
