...สุริยนพ้นขอบฟ้า สู่พื้น ผิผ่านเมฆาผืน สุดกว้าง นกน้อยเกาะกลุ่มยืน ยลอยู่ หวังหาสรรพสิ่งสร้าง รังน้อยด้วยใจ นกน้อยกางปีกเริ่ม ทะยาน บินฝ่าเหล่าหมู่มาร แทบม้วย ผ่านแล้วใช่จะพาน พบสุข ต้องซู่สุดแรงด้วย กำลังของตน บางตัวยังบินล้อ เริงรมย์ รู้ตัวก็แทบจม ตัณหา ต้องวานขอให้ลม พัดปีก แล้วฝ่าพื้นสู่หล้า เริ่มรู้แหล่งตน บินถูกบินผิดบ้าง บางตัว แต่ใช่จะบินมั่ว อยู่ได้ หาทางบินไม่กลัว ติดกับ หวังพบทางสว่างให้ แก่ใจของตน
1145
6
0
หน้าส่วนตัว
