กวีปกรณ์
คอยเตือนจิตตอกใจไม่ให้รัก
อยากหยุดพักหยุดคิดปิดไม่ไหว
โอ้...อารมณ์บ่มบ่วงมาลวงใจ
มาจุดเชื้อเจือไฟให้อุ่นทรวง
มาคอยล้อยอหยอกมาหลอกล่อ
มางอนง้อพะเน้าพะนอทำห่วงหวง
มาบอกรักวางกับดักด้วยกลลวง
มายอเย้าเคล้าควงดวงหทัย
พอเผลอใจไม่นานพาลห่างเหิน
ทำมองเมินเสียจนคนสงสัย
จักยื้อหยุดฉุดดึงมาตรึงใจ
จักถอยลับกลับไปก็ไกลเกิน
รุนแรงไปกลัวใจจักบอบช้ำ
กระชากซ้ำย้ำลงไปใช่ผิวเผิน
เลือดแดงชาดอาจไหลใจเผชิญ
อกสะเทิ้นเดินเลี่ยงเบี่ยงทางใด
ได้แต่นั่งกลัดกลุ้มกุมขมับ
ไยขาดยับยั้งจิตคิดครวญใคร่
จำต้องยอมตรอมตรมซมทรวงใน
น้ำตาไหลเพราะ...หัวใจไม่ระวัง
1085
8
0
หน้าส่วนตัว
