นาย มอมแมม
สุ ด ที่ รั ก ข อ ง ลู ก
* * * * * * * * * * * *
เมื่อยามที่ เป็นเด็ก เล็กอยู่
แม่เฝ้าดู กล่อมเกลี้ยง เลี้ยงถนอม
สิ้นพ่อไป แม่แสน จะตรมตรอม
ต้องอดออม เพื่อเลี้ยงลูก ให้เติบโต
แม่เหน็ดเหนื่อย เมื่อยล้า แสนสาหัส
ก็ยังกัด ฟันเลี้ยงลูก ให้สุขโข
จนลูกได้ สำเร็จ ปริญญาโท
มีตำแหน่ง ใหญ่โต ในสังคม
จำได้ว่า แม่เคยติ เคยท้วงทัก
มาตระหนัก ว่านั่นเป็น เช่นยาขม
หาใช่เป็น มีดดาบ อันแหลมคม
ที่ปักจม กลางหลัง ถ้าพลั้งไป
ยามที่ลูก ผิดหวัง และท้อถอย
แม่จะคอย ปลอบโยนให้ไม่หวั่นไหว
น้ำคำแม่ ดุจน้ำทิพย์ แสนชื่นใจ
ไม่อาจหา จากใครได้ทั้งนั้น
แม่
2241
14
0
หน้าส่วนตัว
