พรหมลิขิตขีดเส้นเกณท์ชีวิต หวลให้คิดถึงเธอเฝ้าเพ้อฝัน ไม่เห็นหน้าแต่ใจฉันนั้นผูกพัน คงมีวันที่ได้พบประสพเจอ รักครั้งแรกนั้นผิดหวังให้ยั้งคิด ไม่มีสิทธิ์ครอบครองเราพลั้งเผลอ ปล่อยทั้งใจทั้งกายให้ละเมอ คนที่เจอมีเจ้าของต้องจำลา กล้นน้ำตาเอาไว้แทบไม่อยู่ ทั้งที่รู้เรานั้นไกลกันนักหนา เธอมีสุขพร้อมสามีและลูกยา คิดขึ้นมารีบตัดใจให้ถูกครอง ให้ครอบครัวเธอนั้นบันดารสุข อย่ามีทุกข์ยากไร้ภัยทั้งผอง จงหลีกลี้หนีไกลดั่งใจปอง สุขทั้งผองมารวมตัวครอบครับเธอ
961
3
0
หน้าส่วนตัว
