ลำน้ำน่าน
แล้งลมร้อนผ่อนลาฟ้าฝนตก
แว่วพ่อนกเพรียกทุ่งเมื่อรุ่งสาง
มะม่วงป่าคลุมดอกออกใบบาง
รายริมทางตะแบกคู่สู่ลานนา
ริ้วลมทุ่งหลงพัดระบัดรวง
ห่วงแสนห่วงห่วงข่าวเจ้าหนักหนา
เสร็จหน้าเกี่ยวฝนหล่นปนน้ำตา
แหละเอื้องป่าลาร่วงจากบ่วงใบ
สิ้นบทเพลงเกี่ยวข้าวราวรักขม
เจ้าลั่นทมร่วงลงตรงทุ่งไหน
ทิ้งกลีบดอกแล้งร้างกลางทุ่งใจ
ไร้กองฟืนกองไฟใต้ลานจันทร์
อีกคราวค่ำวันพรุ่งจะรุ่งราง
อีกกี่ฟ้ากี่สางเจ้าห่างหัน
จากฤดูจดฤดูคู่เดือนวัน
จนรับขวัญยุ้งฉางเจ้าร้างนาน
เคยเคียงข้างเถียงนอนก่อนพรรษา
กลางลานนาอ้อนรักสมัครสมาน
เมื่อม่วงหม่นตะแบกยามแรกบาน
ท้ายหมู่บ้านถิ่นเก่าเจ้าเคยนอน
นี่ก็สิ้นลมว่าว
3073
17
0
หน้าส่วนตัว
