จะร้อยพจน์กวีวรรณ ผจงกลั่น ณ ดวงใจ สลักจิตสถิตไว้ ณ แผ่นพื้นธราดล ประอรดังสุมาลย์มาศ และโอภาสสถาผล วิเวกหวานพิชานชน บ่สร่างสิ้นสุคันธา เสน่ห์นิ่มมโนมัย สนิทใจและตรึงตรา เสมอขวัญวิเลปน์ฟ้า ชโลมที่ฤดีชน สว่างเพียงพระเพลิงฉาน ระรื่นปานละอองฝน จรัสเริงเถกิงกล ประดับไว้ ณ โลกา กระผมเพียรเพราะใจรัก บุชิตศักดิภาษา ถวัลย์ยศสวรรยา พิรามคู่บุรีเทอญ ............................. ลองแต่งฉันท์ครั้งแรก ยากจัง! พยายามออกมาแล้วได้แค่นี้จริงครับ เอามาให้ลองอ่านและติชมกันครับ
1069
1
0
หน้าส่วนตัว
