โอเลี้ยง
บอกลาความหงอยเหงา........
ที่ร้าวเร่าท่ามหนาวสั่น........
ลาทีความผูกพัน........
ที่เคยปันกันและกัน
.
รอยฝันเคว้งคว้างกว้าง........
จุดเดินทางลดหดสั้น.......
เดียวดายซ่อนโศกศัลย์........
จำนั่งข้างบ่อน้ำตา........
ลมแผ่วท่ามฝนตก........
ทุกข์ในอกกวนเจ็บล้า........
ทั่วฟ้าสุดสายตา........
ช่างเงียบหงอยระทมทรวง........
ใจไหม้ซ่านส่งกลิ่น........
ลอยรวยรินดักกักถ่วง........
ทั่วฟ้าซ่อนลมลวง........
อวลช่วงชิงดึงสุขไป........
กอดเข่าฟังเพลงเศร้า........
หลอนแผดเผาร่ำร้องไห้........
อุราซุกซ่อนไข้........
ไยเจ็บง่ายย้ำอยากรู้........
วันเดือนเคลื่อนผ่านแล้ว........