เมธาวีรำลึก
น้ำตารำพัน
ครวญถึงอวลอบไอความคิดถึง
ความคะนึงรำพึงคร่ำครวญหา
กรั่นออกมาเป็นสายน้ำหยดน้ำตา
มีความล้าเจือปนขมระทม
ถ้าน้ำตาหยดนี้มันพูดได้
มันคงจะระบายทุกข์ถ้อยหยาดล่ม
น้ำตาแฝงความเจ็บร้าวพราวขื่นขม
เจ้าของตนมันเศร้าเหลือคณา
น้ำตาไหลอาบแก้มแซมสะอื้น
แฝงความขื่นระทมแสนอ่อนล้า
เจ็บปวดใจเกินใครพรรณา
คร่ำครวญหากาลเวลาได้รักกัน
พรั่นคำนึงระลึกถึงความรักเก่า
เธอกับเขาได้จากเราไปนั้น
เราไม่มีสิทธิที่จะได้รักกัน
มีความฝันเป็นเธอคนรักใหม่
เฝ้าคำนึงในอกใจมาไตรปี
ทุกนาทีมีภาพเธอในหทัย
คิดถึงเธอเสมอในหัวใจ
เพิ่งรู้ใช่นี้รักแท้ของตัวเรา
เพิ่งรู้ว่าเธอนั้นสำคัญมาก
จะลำบากถ้าขา