หากไตร่ตรองครวญคิดพินิจพิเคราะห์ เหตุเฉพาะเจาะประเด็นให้เห็นแก่น เอาถูกต้องใช่ถูกใจไปใส่แทน ละความแค้นขัดเคืองเรื่องส่วนตัว เอาอดีตเรื่องราวแต่คราวหลัง จับมาตั้งจำแนกแยกดี ชั่ว ปัจจุบันหารไปอย่าได้กลัว ผลคือตัวชี้นำสู่ความจริง อย่าให้ใครสนตะพายใส่จมูก อาจจะถูกหรือผิดคิดทุกสิ่ง เพียงยอมรับผลได้ไม่ประวิง อย่าถูกสิงครอบงำด้วยคำคน เพราะมนุษย์สุดหยั่งชั่งความคิด โน้มน้าวจิตล่อใจใช้เหตุผล แม้ไม่คิดไตร่ตรองคงต้องมนต์ หลงเล่ห์กลเขาเรียกว่าหนังหน้าไฟ