กิ่งโศก
๏ ร่ำกลิ่นรินก่ำแก้ม ...... เลียมกาย โลมแล
กระแจะจันทน์กำจาย ...... แจ่งรื้น
เสน่ห์ซ่อนซ้อนฉาย- ...... ฉานเนื่อง สบเนอ
เอมอิ่มโอ้เต็มตื้น ......... ห่มใต้มนตรา ๚ะ๛
๏ กลิ่นร่ำแก้มแกมกรุ่นละมุนก่อ
ประทิ่นทอทาบจิตพิสมัย
ดั่งพระเวทย์สวดนำสื่อพร่ำนัย
สบพะวงหลงไหลมิคลายคลา
๏ หอมถวิลกลิ่นเนื้ออยู่เนืองนิจ
จักบ่ายบิดหลบเบี่ยงใช่เลี่ยงว่า-
หวานเกินหวำนำผลผลิมนตรา
ยิ่งคำจาน้าวจับขานขับแจง
๏ กระแจะจันทน์ครั้นแซมยิ่งแกมซ่าน
ลุสู่มานหมายพล่าอุระแผลง
ยอสยบ-ยอบย้ำพึงสำแดง
แน่นหนึ่งเดียวเหนี่ยวแปลงมิแสร้งปรำ
๏ ชะรอยกลิ่นน้าวแดให้แปรดื่น
กระสันต์ชื่นสุดเร้าก้าวถลำ
กลิ
4237
27
0
หน้าส่วนตัว
