รากหญ้าแห่งกวี

พ่อทูนหัว

รากหญ้าแห่งกวี
สรรพเล่ห์สรรพกลเก้า		เก็บหมด
เม็ดคั่นเบี้ยโคนจด		แม่ม้า
หันเรือเล่นลมหด		เอียงแล่น		
ขุนเคร่งเขย่งท้า		คุมเข้มกลางสมร ฯ
ขุนเขียวขึ้นขี่ม้า		รำกลอน
เร็วเร่งลัดตัดตอน		กล่าวอ้าง
รบไปไม่สังวร		                     ตัวเบี้ย
เพียงเพื่อรีบสรรสร้าง		ปั้นน้ำเป็นตัว ฯ
เม็ดทัพหน้าสื่อบ้า		หลายหัว
แต้มแต่งให้โลกกลัว		ร้อยแก้ว
ทุกอย่างยิ่งพันพัว		ทุจริต 
เสพร่ายวจนพจน์แล้ว		ชนให้สงสัย ฯ
มาดแอ็คเดินหน้าเหี้ยม		ชักใย
ทุกอย่างต้องบรรลัย		ป่นปี้
ล้มล้างอย่างมีนัย		โฉดชั่ว
โคลงโคนต้องหลีกลี้		อย่าได้สบตา ฯ
กาพย์โผล่ผลุบเลี่ยงโล้		เภตรา
มีหนึ่งครบปัญญา		เลิศล้ำ
เดินตามรอยองค์อาฯ		สอนไว้
สองล่องจ้องขย้ำ		ลอยฟ้าเมาฝน ฯ
มีสติด้วยพ่อม้า		สีหม่น
รู้เล่นยุทธหมากกล		ฉันท์สู้
บุกถอยหรือเวียนวน		เรียบค่าย
ทุกอย่างพึงต้องรู้		ว่าร้ายหรือดี ฯ
หมากรุกมีเบี้ยไว้		ยอมพลี
อีกฝั่งใช้วิธี			เบี้ยล้อม
กลหมากด้นเข้าตี		รวมหมู่
ขุนกลอนที่เพียบพร้อม		จึ่งแพ้กลางกระดาน ฯ
การเล่นเคารพรู้		อาจารย์
โคลงฉันท์กาพย์กลอนกานต์  	ร้อยแก้ว
พึงรู้กระแสธาร		ทุกข์แห่งศรัทธา
เบี้ยร่ายด้นฟังแล้ว		รากหญ้าแห่งกวี ฯ