หลายวันแล้วเธอไม่โทรมาหา พิสูจน์ว่าเธอไม่ได้คิดถึง ร้อยปีเธอโทรมาแค่ครั้งหนึ่ง นี่เหรอเธอบอกคิดถึงอย่างมากมาย ฉันไม่หลงกับคำพูดตื้นตื้น มาหยิบยื่นความหวังที่เหลือร้าย ขอโทษทีบังเอิญไม่ใช่ควาย หลงลมปากคุณง่ายง่ายน่ะพ่อคุณ จะเล่นกับฉันยังอ่อนหัด เดี๊ยวแม่ซัดตบกบาลให้หัวหมุน อยากบอกอะไรให้เอาบุญ พ่อกะล่อนอย่างคุณยังห่างไกล ทำเป็นหล่อหลอกล่อให้หลงรัก ชำนาญนักใช้คารมให้ออ่นไหว มาหลอกให้รอโทรศัพย์เธอแทบตาย แต่อย่าหมายว่าฉันรอไม่ง้อเธอ ไม่มีเธอไม่เห็นตายหายใจได้ ก็อยู่ไปไม่สนใจใครเสมอ แค่ผู้ชายสนทำไมใช่อยากเจอ เพื่อนมีเยอะสนทำไมชายชีกอ
กระต่ายใต้เงาจันทร์ 20 ต.ค. 2549 17:57 น. - ID 94180 
1889
4
0
20 ตุลาคม 2549 18:14 น. - comment id 617482
โหๆๆๆๆๆ!!!!!!!โหดจริงแฮะน่ากัวๆ อะ
20 ตุลาคม 2549 18:55 น. - comment id 617491
โดนใจจริงๆค่ะ เมย์ปลื้มมากค่ะ
20 ตุลาคม 2549 19:07 น. - comment id 617495
โห......เห็นทีต้องรีบโทรไปหาแฟนซะแระ
20 ตุลาคม 2549 20:29 น. - comment id 617511
20 ตุลาคม 2549 20:33 น. - comment id 617513
ขอเครียดด้วยคนค่ะ...ย้ำ..ซ้ำ..เติม..ค่ะ..แค้นเหลือทน..แค้นนัก..รักคนผิด ไม่ทันคิด..ไตร่ตรอง..จึงหมองศรี "เจอะชายชั่ว"..หลงมัวเมา..เคล้าโลกีย์ เสียศักดิ์ศรี..สิ้นสัจจะ.." ช๊ะเจ็บใจ " เจ็บเหลือทน..เจ็บนัก..รักเป็นพิษ หลงสนิท..เสน่หา..น่าใจหาย รักเหลือเกิน..รักมั่น..ไม่เสื่อมคลาย ทุกห้องใจ..มอบให้เธอ..สุดที่รัก เจอหญิงใหม่..ใจชั่ว..มั่วสวาท มีสัญชาติ..กากี..เสียศรีศักดิ์ ไม่อายพระ..อายเทวา..เทพารักษ์ สามานนัก..ใจร้าย..คล้ายอีกา อยากเอามีด..กรีดเนื้อ..ให้เลือดไหล แล้วเอาไฟ..มาเผา..ให้เศร้าหนา ยังไม่พอ..จะเอา..เกลือมาทา ตำพริกมา..แล้วสาด..ให้ขาดใจ ขออีกา..ปากเหล็ก..จิกฉีกร่าง เลื่อยหั่นกลาง..ตกนรก..จนหมกไหม้ เอาหนามงิ้ว..ทิ่มตำ..ให้หนำใจ เผาด้วยไฟ..โลกันต์..กว่าวันตาย....
( ว่า เฉพาะ ..ผู้ชายที่เป็นอย่างในกลอนนะคะ )
20 ตุลาคม 2549 21:16 น. - comment id 617524
แค่เจอกระต่ายใต้เงาจันทร์กับกุหลาบผู้ชายก็คงหมอดไหม้แล้วเนอะ
20 ตุลาคม 2549 21:31 น. - comment id 617541
แค่เบาะๆค่ะ..แม่มดจ๋า...
20 ตุลาคม 2549 21:34 น. - comment id 617545
นี่แค่เบาะนะ ถ้าไม่มีเบาะแม่มดว่าสงสัยต้องดามเหล็กแน่ ๆ เลยละ
20 ตุลาคม 2549 21:40 น. - comment id 617548
เจอกระต่ายอีกคน...แม่มดต้องใส่เสื้อเกราะค่ะ....กันเหนียว...
20 ตุลาคม 2549 21:51 น. - comment id 617556
งั้นแม่มดหนีก่อนดีกว่า กลัวเจอลูกหลง
21 ตุลาคม 2549 07:09 น. - comment id 617599
โอโห...กลอนแต่ล่ะท่านเด็ดสะระตี่เลยครับ กัวจังเยย อิอิอิ ป๊มไม่ได้เป็นอย่างที่คุณๆว่านะครับ ม่ายกลัวแย้ว .....ขออภัยครับล้อเล่นน่ะครับ เข้ามาทักทายกันครับ เฮ้อ......เรื่องรักๆใคร่ๆเนี่ยน่าปวดหมองจริ๊ง
21 ตุลาคม 2549 08:18 น. - comment id 617625
พี่อยากทำได้เหมือนน้องกระต่ายจังเลยค่ะ เด็ดขาดดีจัง
21 ตุลาคม 2549 09:55 น. - comment id 617638
คุณกระต่ายรีทำแบบนี้เลยค่ะ...... ตัดไฟแต่ต้นลมค่ะ เจ็บปวด ณ วันนี้ดีกว่า เจ็บในภายหลังค่ะ.....
21 ตุลาคม 2549 10:24 น. - comment id 617649
...........วันนี้พี่มาง้อเพื่อขอโทษ เธอจะโกรธจะขึ้งไปถึงไหน ว่าอย่างโน้นว่าอย่างนี้ที่ว่าไป จะเอาไงเล่าหนอก็ว่ามา ...........งั้นสองเราก็ขอพอแค่นี้ จบเสียทีทุกอย่างสร้างปัญหา ก่อนแยกทางห่างไกลได้เมตตา คืนเงินมา...ห้าพันสี่ ที่ยืมไป เหยีบฝัน เงินห้าพันสี่พี่ให้น้อง ซื้อสร้อยคล้องแล้วพอกันที่ไหน บอกเงินนี้มัดจำด้วยหัวใจ ถ้ายังไม่พอบอกพี่มา ช่างลืมได้ง่ายดายนัก หรือมีคนรักใหม่เลยไร้ค่า ทีเมื่อก่อนบอกรักทุกเวลา ค้างกระต่ายอีกห้าพันห้า...ค่าสร้อยทอง..... 55555...เรื่องสมสมุติไม่ได้เกิดขึ้นจริง...รอให้เกิดอยู่.... กระต่ายใต้เงาจันทร์ 21 ต.ค. 49 - 10:20 IP 58.147.126.151
21 ตุลาคม 2549 10:34 น. - comment id 617654
หน้าส่วนตัว
..........ฟังคำค้อนค่อนแคะกระแนะกระแหน
รู้สึกแย่ หัวใจ ให้เหนื่อยหน่าย
ที่ผ่านมา พี่ก็รู้ ใช่ดูดาย
หนึ่งใจชาย คนนี้ ที่ตราตรึง
หลายวันแล้วเธอไม่โทรมาหา
พิสูจน์ว่าเธอไม่ได้คิดถึง
ร้อยปีเธอโทรมาแค่ครั้งหนึ่ง
นี่เหรอเธอบอกคิดถึงอย่างมากมาย
กระต่ายใต้เงาจันทร์
...........หลายวันแล้วที่ฉันไม่ได้โทรหา
แต่ทว่าคิดถึงอยู่ไม่รู้หาย
ใช่เลือนร้างห่างไกลให้ระคาย
รักไม่คลายไม่รวนเรตามเวลา
...........ก็ที่บอกเธอไว้ให้รอหน่อย
ไม่ถึงร้อยปีแน่แม่คุณจ๋า
รอหน่อยนะ...หน่อยนะจ๊ะแก้วตา
พี่สัญญาจะกลับไป...ถ้าไม่ตาย
ฉันไม่หลงกับคำพูดตื้นตื้น
มาหยิบยื่นความหวังที่เหลือร้าย
ขอโทษทีบังเอิญไม่ใช่ควาย
หลงลมปากคุณง่ายง่ายน่ะพ่อคุณ
จะเล่นกับฉันยังอ่อนหัด
เดี๊ยวแม่ซัดตบกบาลให้หัวหมุน
อยากบอกอะไรให้เอาบุญ
พ่อกะล่อนอย่างคุณยังห่างไกล
กระต่ายใต้เงาจันทร์
...........วันนี้พี่มาง้อเพื่อขอโทษ
เธอจะโกรธจะขึ้งไปถึงไหน
ว่าอย่างโน้นว่าอย่างนี้ที่ว่าไป
จะเอาไงเล่าหนอก็ว่ามา
...........งั้นสองเราก็ขอพอแค่นี้
จบเสียทีทุกอย่างสร้างปัญหา
ก่อนแยกทางห่างไกลได้เมตตา
คืนเงินมา...ห้าพันสี่ ที่ยืมไป
#### นี่เป็นเพียงเรื่องราวที่สมมติขึ้น ไม่ได้เกิดขึ้นจริง 555###
กรต่ายใต้เงาจีนทร์
เงินห้าพันสี่พี่ให้น้อง
ซื้อสร้อยคล้องแล้วพอกันที่ไหน
บอกเงินนี้มัดจำด้วยหัวใจ
ถ้ายังไม่พอบอกพี่มา
ช่างลืมได้ง่ายดายนัก
หรือมีคนรักใหม่เลยไร้ค่า
ทีเมื่อก่อนบอกรักทุกเวลา
ค้างกระต่ายอีกห้าพันห้า...ค่าสร้อยทอง.....
55555...เรื่องสมสมุติไม่ได้เกิดขึ้นจริง...รอให้เกิดอยู่....
ขออนุญาต..คุณเหยียบฝันน่ะค่ะชอบมากเลยมาโพสต่อบทนี้ค่ะ
21 ตุลาคม 2549 12:30 น. - comment id 617697
กลัวจริงอ่ะ...เปล่า...หนุ่มขอนแจ่น....หรือกลัวลูกหลงค่ะ
21 ตุลาคม 2549 12:31 น. - comment id 617698
เมย์ปลื้ม...งั้นกระต่ายยกให้เมย์ค่ะ
21 ตุลาคม 2549 12:32 น. - comment id 617699
รีบๆๆโทรเลยค่ะคุณ...Fender ....
21 ตุลาคม 2549 12:33 น. - comment id 617700
อ่ะน่ะ...เชาว์...ตัวเองรอดตัวไปอ่ะดิ...
21 ตุลาคม 2549 12:42 น. - comment id 617703
แค้นเหลือทน..แค้นนัก..รักคนผิด ไม่ทันคิด..ไตร่ตรอง..จึงหมองศรี "เจอะชายชั่ว"..หลงมัวเมา..เคล้าโลกีย์ เสียศักดิ์ศรี..สิ้นสัจจะ.." ช๊ะเจ็บใจ " เจ็บเหลือทน..เจ็บนัก..รักเป็นพิษ หลงสนิท..เสน่หา..น่าใจหาย รักเหลือเกิน..รักมั่น..ไม่เสื่อมคลาย ทุกห้องใจ..มอบให้เธอ..สุดที่รัก เจอหญิงใหม่..ใจชั่ว..มั่วสวาท มีสัญชาติ..กากี..เสียศรีศักดิ์ ไม่อายพระ..อายเทวา..เทพารักษ์ สามานนัก..ใจร้าย..คล้ายอีกา อยากเอามีด..กรีดเนื้อ..ให้เลือดไหล แล้วเอาไฟ..มาเผา..ให้เศร้าหนา ยังไม่พอ..จะเอา..เกลือมาทา ตำพริกมา..แล้วสาด..ให้ขาดใจ ขออีกา..ปากเหล็ก..จิกฉีกร่าง เลื่อยหั่นกลาง..ตกนรก..จนหมกไหม้ เอาหนามงิ้ว..ทิ่มตำ..ให้หนำใจ เผาด้วยไฟ..โลกันต์..กว่าวันตาย.... เอาไฟเผาง่ายกว่าที่คิด ต้องผูกติดกับเสาแล้วโบยหวาย น้ำมันรดเกลือสาดราดทั่วกาย แล้วลงโบยแส้หวายให้ทั้งตัว เอามีกกรีดตัดหัวใจเป็นชิ้นชิ้น สับให้สิ้นคลุกน้ำปลาทาให้ทั่ว แล้วเย็บปากตัดแขนขาเหลือแต่ตัว เอาไฟสุมรมให้ทั่วค่อยๆทำ ทำแบบทนุถนอมค่ะ กลัว เสียคุณค่า ทรัพยากรมนุษย์ แค่เขียนเล่นๆน่ะค่ะสนุกๆๆเด๊ยวเค้านึกว่ากระต่าย...เป็นกระสือ...หรือสาวโหด พอดี ใจดีมากๆๆค่ะ ขอย้ำ.....
21 ตุลาคม 2549 12:46 น. - comment id 617704
คุณ กุหลาบขาว เรียก แม่มดใจร้ายกลับมาที บอกว่าสาวสวย อย่างเรา2คน ใจดีไม่มี่ที่ติค่ะ อย่ากลัว...
21 ตุลาคม 2549 15:01 น. - comment id 617725
ใช่ค่ะ..คุณกระต่าย..เราสองคนใจดีค่ะ..ไม่เหมือน ในกลอนหรอกค่ะ..กลับมาก่อนค่ะ..แม่มดจ๋า..
21 ตุลาคม 2549 15:44 น. - comment id 617747
ก้อชั้ยได้นะ ผู้ชายหลายจัย เหมือนผ้าอนามัย หลายหี่ห้อ มันไม่ชั่ยพ่อ จะไปง้อมันทำไม
21 ตุลาคม 2549 17:10 น. - comment id 617829
ก็รักตัวเอง ให้มากๆค่ะพี่กานต์แค่นี้เอง
21 ตุลาคม 2549 17:11 น. - comment id 617831
คุณเบรฟฮร์ท ผู้หญิงน่ากลัวว่าที่คุณคิดมากค่ะ ขอบอก
21 ตุลาคม 2549 17:13 น. - comment id 617835
.ใช่ค่ะ แค่ผู้ชาย สนทำไมเอาใจยากเนาะคุณรี เราต้องอยู่ได้..อิๆๆ...
21 ตุลาคม 2549 17:15 น. - comment id 617836
ความคิดเห็นที่ 23 : หมายเลข 624235 ก้อชั้ยได้นะ ผู้ชายหลายจัย เหมือนผ้าอนามัย หลายหี่ห้อ มันไม่ชั่ยพ่อ จะไปง้อมันทำไม คนคนหนึ่งที่แสนจะน่ารัก อันนี้ นู๊...ไม่ได้เขียนน่ะ.....มีคนเขียนให้เข้าใจเปรียบเทียบแฮะ
23 ตุลาคม 2549 11:27 น. - comment id 618131
โอ้โห!....เล่นแรงเนอะแม่คุณกระต่ายเจ้าค่า...
23 ตุลาคม 2549 11:57 น. - comment id 618151
ไม่แรงค่ะ....พอประมาณ...แค่คันๆๆ...
16 พฤศจิกายน 2549 11:17 น. - comment id 627410
กุหลาบยังมีหนาม มะขามยังมีข้อ ผู้ชายไม่ใช่พ่อ จะไปง้อมันทำไม
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด