หน้าส่วนตัว
ตลอดระยะเวลาสี่ปีที่ผ่านมานั้น ชีวิตของฉันก็มีความสุขกับคนที่ฉันรักและรักฉันอย่างมากมาย เราเข้าใจกันและกันเสมอมา...เขาคนนี้คือคนเดียวที่เป็นทั้งชีวิตและจิตใจของฉันในตอนนี้...และชั่วนิจนิรันดร์
เขาคนนี้เข้ามาในชีวิตของฉัน......ยามที่ฉันไม่มีใคร
เขาคนนี้ดูแลรักษาใจให้กับฉัน.....เมื่อครั้งที่ฉันเจ็บปวด.....เพราะเธอทิ้งฉันไป
เขาคนนี้คอยพูดคุยให้กำลังใจฉัน..........และดูแลฉันเป็นอย่างดีมากกว่าใคร ๆ
เขาคนนี้ช่วยเติมแต่งสิ่งที่ฉันพยายามค้นหามาตลอดให้กับชีวิตของฉัน...ได้สมบูรณ์มากขึ้น
เขาคนนี้ยืนเคียงข้างฉัน...ในวันที่ฉันหัวเราะ...ในวันที่ฉันร้องให้...และทุก ๆ วัน...ที่ฉันต้องการเขา
เขาคนนี้ไม่ใช่รักครั้งแรกของฉัน....แต่เขาคนนี้คือผู้ชายคนสุดท้ายที่ฉันรัก.....ตลอดไป
สี่ปีที่ผ่านไป...ทำไมความรู้สึกของฉัน....เกิดคิดถึงเธอคนนั้นขึ้นมาอย่างจับใจ....เกิดอะไรขึ้นกับเธอคนนั้นทั้งที่ผ่านมาฉันก็ลืมเธอคนนั้นได้บ้างแล้ว....ทำไมฉันจึงมีความรู้สึกแบบนี้ขึ้นมา?
เธอคนนั้นที่ฉันรู้สึกชอบ.......ตั้งแต่เรายังไม่ได้เห็นหน้ากัน
เธอคนนั้นที่ฉันเฝ้าโทรหาได้ทุกวี่วัน........ไม่รู้จักเบื่อ
เธอคนนั้นที่เคยเป็นเหมือนชีวิตและหัวใจ.......ของผู้หญิงคนนี้
เธอคนนั้นที่ทำให้ฉันได้รู้จักคำว่ารัก....ข้างเดียว.......มันเจ็บช้ำเกินทน
เธอคนนั้นที่มองข้ามฉันไปหลาย ๆ อย่าง........ด้วยเหตุผลของเธอ
เธอคนนั้นที่ไม่เคยเห็นคุณค่าและความรักของฉันเลย.......แม้แต่สักนิด
เธอคนนั้น...ที่ทำให้ผู้หญิงอย่างฉันแทบเป็นบ้า........มาครั้งหนึ่ง
เธอคนนั้นที่ฉัน.....พยายามจะลืม......แต่มันลืมไม่ลง.......เพราะมันฝังใจ
ฉันไม่เข้าใจทำไมฉันถึงรู้สึกเป็นห่วงเป็นใยเธอคนนั้นเสียเหลือเกิน...บางคืนก็ฝันเห็นแทบทุกคืน บางวันที่ทำงานก็เหมือนมีอะไรมาดลใจให้คิดถึงอยู่เรื่อย....หลาย ๆ อย่างที่เกิดขึ้นมันคงเป็นความรู้สึกผูกพันเก่า ๆ ที่เราเคยมีให้กัน
ในวันนี้ฉันถึงได้รู้ว่า....ผู้หญิงที่เธอคนนั้นรักมากมาย...เขารักเธอน้อยกว่าที่ฉันเคยรักเธอ
ในวันนี้เธอคงจะรู้สึกเหงา...อ้างว้าง...เดียวดาย...เหมือนที่ฉันเคยรู้สึกในครั้งนั้น
ในวันนี้เธอคงจะคิดถึงฉัน....เพราะเธอคงจะรู้....คนที่รักเธอกับคนที่เธอรัก...มันต่างกันอย่างไร
ในวันนี้....เวลาที่เธอไม่มีความสุข...ทุกข์ใจ...เธอก็มักจะมาเข้าฝันฉันได้ตลอด
ในวันนี้...เธออาจทำให้ฉันรู้สึกเป็นห่วงเป็นใย...และหวั่นไหวเป็นบางครั้ง
ในวันนี้.....เธอคงจะมีความสุขหากฉันกลับไปรักเธอเหมือนเดิม....แต่เป็นไปไม่ได้
ในวันนี้...เธอคนนั้นก็เป็นแค่คนที่ฉันเคยรัก....ในอดีตเท่านั้น
ในวันนี้....ฉันคงกลับไปรักเธอไม่ได้อีกแล้ว...เพราะฉันรักเขาคนนี้ไปหมดทั้งใจ
เพื่อชีวิต..............และเพื่อเธอ
Roslita 5 ต.ค. 2549 12:30 น. - ID 93616 
1490
5
0
5 ตุลาคม 2549 15:10 น. - comment id 612155
ฉันเพิ่งรู้....ฉันเพิ่งเข้าใจในความรักของเธอ ฉันไม่ตำหนิเธอหรอก.....ความรักของเธอมากค่านัก ฉันรู้ตัวเมื่อสายไป...ฉันคนนี้ ต้องยอมแพ้ซึ่งเขาคนนั้น ชีวิตของฉันไม่มีค่า..ฉันต้องยอมรับความจริง ชีวิตนี้ฉันก็ไม่อยากจะรักใครอีกต่อไป จะไม่ขอปริปากบ่น แม้แต่คำเดียว สวรรค์.....ฉันจะไปรอเธอที่นั่น..แม้จะนานเพียงใด ความหวังอาจจะริบหรี่เหมือนกับแสงดาว หัวใจอาจจะหนาวเย็น เหมือนรับความอบอุ่นจากพระจันทร์ แต่ฉันก็ยังพอมีความอบอุ่นอยู่บ้าง... น้ำตาของฉันไงล่ะ...มันคงจะเป็นเพื่อนให้ความอบอุ่นแก่ฉันในชาตินี้ตลอดไป ขอให้เธอมีความสุขกับคนนี้ของเธอเถอะนะที่รัก
5 ตุลาคม 2549 23:13 น. - comment id 612381
รักคนที่เขารักเรานะถูกต้องแล้ว เดินหน้ามาแล้ว ไม่ต้องถอยหลังก็ถูกต้องแล้ว เรื่องนี้ คล้าย ๆ ความรู้สึกของผู้หญิงไร้เงานะ แต่ไม่ใช่ทั้งหมด
8 ตุลาคม 2549 10:56 น. - comment id 612842
ต้องขอขอบคุณ คุณ คนบนเกาะ กับ คุณ ผู้หญิงไร้เงา มาก ๆ ที่แวะมาเยี่ยมชมกันพร้อมทั้งคอมเม้นท์ดี ๆ ที่มีให้กันค่ะ กลอนบทนี้มันเขียนออกมาจากอารมณ์ที่เรานึกคิดถึงไปเรื่อยเปือยนะคะ....และดิฉันคิดว่าคงจะมีผู้หญิงอีกไม่น้อยที่เคยมีความรู้สึกแบบนี้คะ
26 ตุลาคม 2549 22:56 น. - comment id 619788
ดั่งฉันที่ขาดรัก แม้มีหลักคอยยึดไว้ ดั่งว่าวขาดเชือกแกว่งไกว ลอยไปปลิวไปตามลมพา.....หุหุหุ
30 ตุลาคม 2549 10:29 น. - comment id 621026
ยาวมากอ่านไม่จบ
6 พฤศจิกายน 2549 01:38 น. - comment id 623699
ขอขอบคุณทุก ๆ คอมเม้นค่ะ ดิฉันเขียนกลอนไม่เก่งหรอกค่ะ ส่วนมากจะเขียนแบบความเรียงเสียมากกว่าค่ะ บทความที่เขียนนี้เป็นบทความแรกที่เขียนออกมาหลังจากที่ห่างเหินไปนานหลายปี แต่ยอมรับว่ามีความสุขที่ได้เขียนมันออกมาก และก็ดีใจที่เพื่อน ๆ แวะเข้ามาอ่านกันค่ะ ขอบคุณทุก ๆ ท่านค่ะ
21 พฤศจิกายน 2549 17:19 น. - comment id 629333
มาเป็นกำลังใจให้จ๊ะ...ความสุขหากหาได้แม้เรียบง่ายแต่อิ่มใจเนาะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
