ครัวแตก...

แมวคราว

ขนมครก..ตกใจ..ร้องไห้จ้า
ไข่แมงดา..ทุ่มเถียง..ส่งเสียงขรม
แกงกะหรี่..หมองไหม้..หัวใจตรม
ไม่อยากจม..กองอาจาด..อนาถใจ
หมูสวรรค์..ฝันเพ้อ..อย่างเย่อหยิ่ง
ไข่ดาวอิง..พริกชี้ฟ้า..จะหาไหน
ยกตนสูง..เย้ยต่ำ..อยู่ร่ำไป
เชิดหน้าใส่..น้ำพริกนรก..อกร้าวราน
ยอดสะเดา...ช้ำชอก..บอกมะระ
ไฉนจะ..ได้ร่วมรัก..กับผักหวาน
น้ำพริกหนุ่ม..กลุ้มอุรา..มาเนิ่นนาน
ด้วยต้องการ..ยำนมสาว..มาเอาใจ
เขียวเสวย..เชิดหน้า....ใส่ปลาแดก
เราผิดแผก..กันมาก..ไม่อยากใกล้
ไข่ลูกเขย...จดจ้อง..มองผู้ใด
เขยิบไป..ตามตื๊อ..เล็บมือนาง
นั่นทองพับ...นึกกลัว..ถั่วปากอ้า
ไข่เยี่ยวม้า...จดจ้อง..มองตาขวาง
เห็นหม้อข้าว..หม้อแกงลิง..นิ่งกลางทาง
จะเหยาะย่าง..ไม่ถนัด..แสนขัดใจ
ขนมจาก..ขนมลา..อีกบ้าบิ่น
ฝันอยากบิน..ร่อนปรื๋อ..ได้หรือไม่
ข้าวเกรียบว่าว..ส่ายหน้า..บ้าหรือไร
ข้าฝันไกล...ได้แค่ชื่อ..ลือมานาน
ฟังข้าวของ..ส่งเสียง..เถียงกันขรม
อันตัวผม...ท้องกิ่ว..หิวอาหาร
เหยาะน้ำปลา..ลงใส่..ข้าวในจาน
เลิกฝันหวาน...กันเสียที..นี่...ของจริง...(อ้ำ...)