เกิดมาไม่สวยรวยล้นฟ้า แม่ให้ได้มาเพียงเท่าที่เห็น อ่อนหวานออดอ้อนไม่เคยเป็น ตาตี่เน้นเห็นมากกว่าใคร ก็รู้ว่าหนุ่มหล่อชอบสาวสวย หน้าหมวยอย่างฉันคงไม่ไหว เอวบางร่างน้อยนั่นอีกไกล จะมีหนุ่มไหนเหลียวแล แต่ฉันก็เป็นตัวฉัน แม้หนุ่มเหหันไม่แยแส หัวใจแม้ไร้คนคอยแล ฉันยังมีแม่คอยเจือจาร หนุ่มไหนไม่รักไม่เคยสน พ่อหน้ามลผู้หญิงใช่ขนมหวาน โปรยเสน่ห์เล่ห์ลิ้นพูดระราน สมหวังแล้วเมินผ่านไกลลับตา แค่ผู้ชายสนทำไมเอาใจยาก แค่ลมปากพร่ำว่ารักซะหนักหนา ทำทีท่าทิ้งท้ายชายหางตา ฝากบอกมา..ข้าวสารมีค่า...มากกว่าคุณ....
6 กันยายน 2549 22:05 น. - comment id 604045
.. .. ... เรนคิดถึง..นะคะ
6 กันยายน 2549 22:11 น. - comment id 604047
โห กระต่ายที่รัก อยากแช่งชักผู้ชายให้ตายหมด แหมหัวใจลดเลี้ยวช่างเคี้ยวคด
6 กันยายน 2549 22:17 น. - comment id 604050
อันผู้ชายที่ดีมีอีกมาก แต่ถ้าหากเจ้\'ต่ายนั้นไม่สน ก็ให้ไปเป็น\'เลสฯ\'อีกสักคน จะได้ยล ญ ที่ดีมีเยอะเลย...อิอิ
7 กันยายน 2549 00:00 น. - comment id 604090
ใครหนอช้างใจร้ายจัง..ทำน้องต่ายเราคิดแปลกๆนะ อย่าเปลียนใจไปเป็นอื่นนะจ๊ะ
7 กันยายน 2549 00:01 น. - comment id 604091
ไม่ซัก(ผ้า)...ไม่(มี)ฝน กะละมังซักผ้าน้อยใต้เงากล่องผงซักฟอกตราปรี๊ส เกิดมาไม่สวยรวยล้นฟ้า เลยต้องนั่งซักผ้าอย่างที่เห็น ผ้าสำลีชีฟองแหมซักยากเย็น แสนลำเข็นตอนตากผ้าฝนตกเอย
7 กันยายน 2549 00:29 น. - comment id 604103
ไม่รักไม่มาสน บอกกับคนที่ห่วงหา ทุกครั้งหวังจะมา ร่วมห่วงหาร่วมห่วงใย ชอบบทสุดท้ายของคุณมากเลยค่ะ แต่ขอบอก ดูจากรูปคุณแล้ว คุณน่ารักมากนะค่ะ
7 กันยายน 2549 01:49 น. - comment id 604115
จะบอกรักทำไมถ้าไม่รัก ไม่ต้องทักต่อไปให้มากเรื่อง ทั้งเวลามากมายไม่ต้องเปลือง มันน่าเคืองเมื่อหลอกบอกรักเรา เมื่อเริ่มแรกนั้นดีพี่อ่อนหวาน แต่พอนานเปลี่ยนใจให้อับเฉา สะสมรักมากมายให้สุดเดา ฉันโง่เงาใช่ไหมในสายตา มีข้ออ้างสารพัดจัดคิวเก่ง พ่อนักเลงนักรักร้ายนักหนา ทั้งจอมโจรจอมใจไม่เลิกลา รวมนางฟ้าอีกแน่.. แหมคนเรา ขอเครียดด้วยค่ะ
7 กันยายน 2549 06:29 น. - comment id 604130
... ข้าวสารยังไว้หุงกินได้เนอะ .. หนุ่มๆ นี่กินไม่ได้ เอาไว้ให้กระต่ายแทะเล็ม ได้อย่างเดียว เอิ๊กๆๆๆ ...
7 กันยายน 2549 08:41 น. - comment id 604147
ไม่สนไม่รักแล้ว..........ฤๅสมร จึงขีดเขียนคำกลอน.....กล่าวฉะนี้ หรือแค่พร่ำคำงอน.......กระเง้าอยู่ หวังหนึ่งใครย้อนชี้.......ช่องเนื้อกระทงความ งามเท่าที่แม่ให้............ย่อมเห็น งามพักตร์อำไพเพ็ญ.....ภาพเจ้า อยู่ดีเถิดเนื้อเย็น..........อย่าโศก ความที่จารจักเร้า..........อกรู้โดยเรียม
7 กันยายน 2549 10:24 น. - comment id 604151
7 กันยายน 2549 13:32 น. - comment id 604171
7 กันยายน 2549 13:45 น. - comment id 604172
7 กันยายน 2549 13:47 น. - comment id 604174
เค้าเห็นข้าวสารมีค่ากว่า งั้นต้องชายสายตาไปหาหนุ่มตาน้ำข้าว กินขนมปังแทนแล้วล่ะค่ะ แต่ถ้ายังเห็น หนมปังดีกว่าเราอีกล่ะก้อ ว้า...ตะนี้ทำไงดี...
7 กันยายน 2549 14:09 น. - comment id 604184
ไม่รักไม่ว่าแต่อย่าสงสารเนอะ อิอิ
7 กันยายน 2549 14:47 น. - comment id 604203
7 กันยายน 2549 15:45 น. - comment id 604229
7 กันยายน 2549 16:46 น. - comment id 604244
ไม่รัก ไม่สน ไม่เป็นไร เชิดใส่เลยเป็นไรไป.....
7 กันยายน 2549 22:21 น. - comment id 604353
พี่สาววววววว หยิ่งจังอ้ะ อิอิ ใครว่าพี่กระต่ายไม่สวย อัสสุว่าสวย ไม่ต้องไปสนใจคนพรรค์นั้นเลย
7 กันยายน 2549 22:48 น. - comment id 604359
กระทู้นี้แฟนคลับเยอะจริง ไม่รัก..ไม่สน..ไม่หม่นหมอง ใจผยอง..ยิ่งอยู่...ใจผู้หญิง เข้มแข็ง..เด็ดขาด..องอาจจริง ทุกสิ่ง..พูดชัด..กล้าตัดรอน แม่หญิง..รูปทองใช่ของหวาน ระราน..ชีวาตม์จะขาดกร่อน ฟังเถิด..จงฟังพากย์บังอร คิดย้อน..ให้หนักทุกวรรคเลย
7 กันยายน 2549 23:51 น. - comment id 604368
หวัดดีค่ะ..เรน...คิดถึงเหมือนกันค่ะ โห้...ร้อยฝันที่รัก...ก็เรารักกันที่นา...อ้อย...เน๊อะ...แล้วที่โทรคุยกันอ้อยทำด้ยหล่ะ ดีค่ะเจ้าศศิธร ดีค่ะคุณกรุณา...กระต่ายก็เป็นเช่นกระต่ายค่ะ แหมๆๆชีวิตเฮียพจฯนี่ลำบากเนาะ...เดียวขับซาเล้ง เด๊ยวโนขโมยกางเกงใน...แถมต้งมานั่งซักผ้าอีก...ช่างรันทดจริงๆๆ..555.....
8 กันยายน 2549 00:00 น. - comment id 604369
ขอบคุณค่ะ...ผู้ญ..ไร้เงา...คุณคุณก็น่ารักน่ะค่ะกระต่ายก็ชอบบทสุดท้ายเหมือนกัน
8 กันยายน 2549 00:02 น. - comment id 604370
คุณเขียนน่ารักจังค่ะ..คุณออร่า..ชอบค่ะขอบคุณจริงๆๆ
8 กันยายน 2549 00:07 น. - comment id 604371
อ้าว..ปักษา...ไงรู้ใจจังค่ะ สวัสดีค่ะ...พี่กาย...ขอบคุณน่ะค่ะที่แวะมาเรื่อยเขียนกลอนเพราะๆ...แต่กระต่ายก็เป็นแค่กระต่ายค่ะ...เฉยๆๆกับทุกเรื่อง...ไม่มีน่าอะไรน่าสนใจ...ชอบอยุ่เงียบๆมากกว่าค่ะ หวัดดีค่ะเชาว์...สบายดีน่ะ ลุงจ๋า...ยิ้มงี้หมายความว่าไงค่ะ
8 กันยายน 2549 08:24 น. - comment id 604403
โหวันนี้มีคนเข้ามา ดูกลอนของ คุณกระต่ายกันเย่อะน่ะ วันนี้นกน้อยไม่ไร้รัก จะสู้ได้ป่าวนะ ก็อยากให้ทุกๆคนช้วยอ่าน และช้วยพิจารณาด้วยนะครับ i ll be the water when to u get thirty babe ฉันจะเป็นน้ำให้คุณดื่มเมื่อตอนที่คุณกระหาย when you get drunks i ll bethe wine เมื่อคุณเมา ฉันก้อจะเป็นวายน์ที่คุณดื่ม when you breth i want to be the air for you เมื่อคุณหายใจ ฉันจะเป็นลมหายใจเข้าออกเพื่อคุณ i ll be there for you ฉันจะอยุ่ตรงนั้นเพื่อคุณ กระต่ายใต้เงาจันทร์ i ll be there for you forever ฉันจะอยู่ตรงนั้นเพื่อคุณตลอดกาล this five words i swear it to you คําพูด 5 คํานี้ฉันจะขอสาบานกันคุณ คุณเคยคิดบ้างมัยว่า ผู้ชายที่ดีๆก็มีอยู่ในโลกนี้เหมือนกัน คุณอย่ามัวน้อยอกน้อยใจอยู่เลยครับ คุณกระต่ายใต้เงาจันทร์
8 กันยายน 2549 08:56 น. - comment id 604410
หวัดดีค่ะ...ดอกบัว...ยิ้มมาเลยน่ะเรา...ซุกซนช่างพุดเหมือนเดิมสิ...คิดถึงน้องน่ะค่ะ
8 กันยายน 2549 09:06 น. - comment id 604412
รสนิยมมิใช่ชายต่างชาติ เข็ดขยาดผู้ชายกระไรเหลือ ใครว่าเกลือเค็มผู้ชายเค็มยิ่งกว่าเกลือ แต่กลับมีรักเหลือเฟือ...เบื่อจริงๆ.... ไม่อยากกินน้ำตาต่างแทนข้าว ช่างน่าเศร้าเมื่อถูกใครหมายทอดทิ้ง อันคำชายแสนกลิ้งกลอกบอกตามจริง ขอหยุดนิ่งในเรื่องรักพักหัวใจ สวัสดีค่ะ..คุณชมภูคา...อาจจะเปลี่ยนจากขนมปังทานข้าวเหนียวก็ได้น่ะคุณ....
8 กันยายน 2549 09:11 น. - comment id 604413
อ่ะน่ะ..พี่กานต์...สงสารตัวเองดีกว่าค่ะดีค่ะคุณ...loon....ขอบคุณที่แวะมาค่ะ.. วัดดีค่ะ...คุณกุหลาบขาว...หวังว่าถูกใจคุณ... หวัดดีค่ะ...คุณลิลลี่ขาวใช่ค่ะ...สนใจทำไมค่ะ..เล่นตัวกันบ้าง...อิๆๆ...
8 กันยายน 2549 09:13 น. - comment id 604414
อ้าว...อัสสุน้องชายตัวดี...ไปเรียนหนังสือเลยเราน่ะ....เป็นไงค่ะคงสบายดีน่ะ...
8 กันยายน 2549 09:22 น. - comment id 604416
คือกำลังใจ ที่เธอไม่รู้ แอบรักเธออยู่ กับคำที่ฉันอยากถาม เธออยากมีใคร บ้างไหมเมื่อใดก็ตาม ที่หัวใจไถ่ถาม ถึงคำหนึ่งคำว่ารัก
8 กันยายน 2549 09:23 น. - comment id 604417
หากไม่ชอบจะไม่เอ่ยเผยวาจา คำเหล่านั้นกลั่นออกมาใช่เสแสร้ง แม้ไม่หวานอาจซึ้งใจใช่ทิ่มแทง ยังแอบแฝงความห่วงใยในวาที หนึ่งผู้ชายมีหนึ่งใจใช่หลายรัก ยากยิ่งนักรักหลายหญิงอิงแอบฝัน ไร้ซึ่งสุขทุกข์หัวใจไปนิรันดร์ ไม่อยากปันหนึ่งหัวใจให้หลายคน
8 กันยายน 2549 09:26 น. - comment id 604418
ฟังคารม...คำชาย...เว้าวอนว่า... ฝากวาจา...ลึ้กล้ำ....พร่ำเฉลย ก็แค่เขียน..หยอกเล่น...เหมือนใช่เคย.. อย่าเกินเลย...ขออภัย...จงใคร่ควญ เกิดเป็นหญิงยากแท้แสนลำบาก พอพูดมากลับหายไม่คืนหวล เพราะผู้ชายใจลังเลและเรรวน ครบกระบวนผู้ชายไม่หมายแล สวัสดีค่ะ...พี่สดายุ...ขอบคุณและดีใจค่ะที่เห็นบทกลอนงามๆอีกครั้ง
8 กันยายน 2549 09:38 น. - comment id 604421
อย่าสาบานพรอดพร่ำกับคำรัก จงตระหนักซึ้งในซึ่งเหตุผล มีบางคนมีแผลร้ายติดใจตน ไม่หวังผลให้ใคร...มาเยียวยา.... ขอบคุณ..ค่ะเอ็ม...อย่าเอาคำสาบานมาล้อเล่นค่ะ...ขอบคุณน่ะ...ในความหวังดี....
8 กันยายน 2549 09:43 น. - comment id 604427
ขอบคุณกำลังใจที่มอบให้ ขอบคุณความห่วงใยที่ให้ฉัน ขอบคุณความหวังดีที่ให้กัน แต่ใจนั้นสิ้นไร้ในเรื่องรัก หวัดดีค่ะ...คุณนกน้อยไม่ไร้รัก...อะไรจะคงทนกับมิตรภาพ..ในคำว่าเพื่อน..ค่ะ..
8 กันยายน 2549 09:55 น. - comment id 604437
เพราะหัวใจผู้ชายเข้าใจยาก หรือลมปากฝากมาพาฉงน อยากขอจบรักไว้ในใจตน อยากหลุดพ้นเรื่องรักพักเสียที สวัสดีค่ะ...เต้