เขาซื้อเสียงอย่างไรกูไม่สน ก็กูจนจับไข้ไร้คนห่วง ยอมเงินสามสิบบาทวาดเล่ห์ลวง ดีกว่าปล่อยไปตามดวงวัยร่วงโรย เขาเลวร้ายอย่างไรไม่รับรู้ ขอแค่กูมีกินสิ้นหิวโหย เป็นแค่ทาสรับใช้ไม่อาจโวย ยอมให้เขากอบโกยแต่โดยดี เขาตอแหลอย่างไรไม่รู้จัก รู้แต่กูเหนื่อยนักอยากพักหนี้ ยอมเป็นควายโง่เง่าเต่าล้านปี เลือกส.ส.พวกบัดสีผีกินเมือง เขาสูบเลือดอย่างไรคงไม่ผิด ดีกว่าพวกดัดจริตคิดมากเรื่อง บ้าตำราพ่นสำรากใช้ปากเปลือง ไม่สนความฝืดเคืองเรื่องทุกข์กู เขาขายชาติอย่างไรคงไม่ด่า ก็จบแค่ป.ห้าไม่กล้าสู้ แค่เบื่อพวกเห่าเก่งเคร่งความรู้ เลยขอยอมเชิดชูผู้โกงกิน
เชษฐภัทร วิสัยจร 19 มิ.ย. 2549 08:25 น. - ID 90355 
1857
0
0
19 มิถุนายน 2549 09:53 น. - comment id 584675
:) :)
19 มิถุนายน 2549 21:36 น. - comment id 584810
มาอ่านรสความด้วยความชื่นชมขอรับ
20 มิถุนายน 2549 09:28 น. - comment id 584878
มันเป็นทั้งระบบน่ะค่ะ แก้ยากจริงๆๆ ก้หวังว่า สักวันหนึ่ง ศักยภาพจิตใต้สำนึกจะปลูกฝังกันได้ค่ะ
20 มิถุนายน 2549 10:03 น. - comment id 584886
ช่างมันเหอะ สัน - ดาน มันแก้ไม่หาย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
