อยากจะโอบกอดปุยเมฆขาว ล่องลอยไปถามหมู่ดาวเคยเหงาบ้างไหม รู้สึกเหมือนกันหรือเปล่าเมื่อยามที่ไม่มีใคร อ้างว้างเดียวดายจนใจอ่อนแอ คลับคล้ายคลับคราเหมือนจะได้ยินเสียง เป็นถ้อยสำเนียงของใครบางคนที่ยังห่วงหา ส่งความคิดถึงมาจากซีกหนึ่งของฟากฟ้า แล้วฉันก็รู้ว่า เป็นเพียงสายลมที่พัดนำพาให้หูฉันฝาดไป วันเหงาเหงาทำให้ใจฉันอ่อนไหว เพียงแค่ใบไม้ปลิดใบร่วงลงสู่พื้นดิน มีเสียงกระซิบที่แว่วมากระทบใจให้ได้ยิน เหนื่อยเหลือเกินเมื่อความหวังนั้นจบสิ้น กับทุก ๆ สิ่งที่ไร้ซึ่งความจริงใจ บางทีฉันก็อยากจะเป็นคนบ้า ไม่ต้องรับรู้ในสิ่งที่ผ่านมาว่าเจ็บปวดแค่ไหน ไม่ต้องมาคอยคิดถึงใครให้เหนื่อยใจ อยู่ไปวัน ๆ กับความฝันที่ไร้ตัวตน หากในความเป็นจริง รอบกายทุกสิ่งรับรู้ความรู้สึกฉันได้ ดอกไม้ ดวงดาว ท้องฟ้าไกล อยู่เป็นเพื่อนในวันเหงา เหงา ก็คงดี บางทีฉันอาจจะไม่เหงา เวลาที่ขาดเค้าก็คงจะมีเพื่อน สงสัยฉันคงจะเลอะเลือน เพราะอยากมีเพื่อนเป็น ดอกไม้ ดวงดาว ท้องฟ้าไกล ***ฉันต้องเดินไปทางไหนไม่รู้ รู้ต้องอยู่กับความเหงาเท่านั้น***
16 มกราคม 2545 19:05 น. - comment id 30745
มาเป็นกำลังใจให้ครับ แอปเปิล
16 มกราคม 2545 21:03 น. - comment id 30782
มาให้กำลังใจจ้ะ....เข้มแข็งเอาไว้นะ
17 มกราคม 2545 01:33 น. - comment id 30815
อะนะ.... พี่ก็คนนึงด้วยจ๊ะ.....
17 มกราคม 2545 12:48 น. - comment id 30882
กำลังใจมากมาย...คิดถึงนะครับ