ถึงคราฟ้าเปลี่ยนสี เปลี่ยนวิถีที่เคยคุ้น เปลี่ยนคนที่เคยหนุน ที่หมกมุ่นมัวโกงกิน เส้นทางที่เลือกเดิน พร้อมเผชิญจนหมดสิ้น สูรวยสูโกงกิน เกือบหมดสิ้นแผ่นดินไทย สูหมดความชอบธรรม ตั้งแต่ล้ำทุกอย่างไป ปกปิดความจัญไร เอาแต่ได้ไม่พอเพียง สูเก่งแต่โอ้อวด พอโดนตรวจสูหลบเลี่ยง อวดอ้าง 19 ล้านเสียง เป็นสำเนียงจนเฝื่อนชา พลังของผองชน ที่อดทนนานเนามา เหยียดกายลุกขึ้นมา ทวงสัญญามหาชน ถึงคราฟ้าเปลี่ยนแล้ว จงแผ้วถางทางสร้างคน พวกกูสุดจะทน อย่ามาปล้น.บ้านเมืองกู
4 กุมภาพันธ์ 2549 10:22 น. - comment id 558181
เฮ่อ
4 กุมภาพันธ์ 2549 10:22 น. - comment id 558182
เฮ่อ
4 กุมภาพันธ์ 2549 11:21 น. - comment id 558202
เกินไปมังคะ คณุเล็บมังกร
4 กุมภาพันธ์ 2549 14:24 น. - comment id 558277
ถึงคราฟ้าเปลี่ยนสี ประชาชีจงลือลั่น แผดเผาคนชั่วนั้น ให้พวกมันจงบรรลัย (อุ๋ย...โย๋...หนักไปมั๊ยเนี่ย)
4 กุมภาพันธ์ 2549 14:45 น. - comment id 558284
เนื้อหาอาจดูรุนแรง ตามสถานการณ์บ้านเมืองที่ร้อนระอุนะครับ แต่เพียงแค่ต้องการสะท้อนอะไรบางอย่างในบ้านเมืองนะครับ ทะเลใจ ถอนหายใจกับเรื่องราว หรือถอนหายใจกับตัวผมครับ อิอิ ชมพู่ ผมว่าอาจน้อยไปมั๊งครับ สำหรับบางคนครับ ชมพูภูคา กลอนได้ใจดีครับ หากผิดพลาด หรือไม่ดีอย่างไร ขอน้อมรับผิดแต่ผู้เดียวครับ
4 กุมภาพันธ์ 2549 19:24 น. - comment id 558334
ผมชอบงานของคุณคมทวน คันธนู มาก คำและความโอ้โฮสุดยอด \"โดนแก่นหัวใจ\"นั่นเลยแหละ อ่านเป็นร้อยๆเที่ยวเห็นจะได้ในทุกๆเล่มที่ผมหาสะสมไว้ได้ เขียนต่อไปนะครับ ผมเชียร์
4 กุมภาพันธ์ 2549 19:51 น. - comment id 558337
ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ คุณก่อพงษ์
4 กุมภาพันธ์ 2549 20:27 น. - comment id 558344
สะใจสุดดดดดดดดดดดดดดดดๆๆๆๆๆๆๆ
5 กุมภาพันธ์ 2549 11:49 น. - comment id 558448
5 กุมภาพันธ์ 2549 19:22 น. - comment id 558504
ขอบคุณ คห.ที่ 8 และคุณร้อยแปดพันเก้าที่แวะเวียนมาครับ