เขาไม่มาตอนฟ้าหม่น... ดันชอบคน,คิดถึงตอนฟ้าผ่า เรื่องแปลกแบบธรรมดา "คน" หรือ "หมา" เห่าเครื่องบิน! เขาอยากมาตอนฟ้าใส ตอนฉันมีอะไร-พอ(มี)กิน ชีวิตเราที่ วิ่น วิ่น ก็ได้ยิน,ได้ยลครั้งคราว เขาอยากมาก็มา... ให้คนบ้าได้เลี้ยงข้าว ตักกินอาหาร"คาว" บน"ที่"เก่าอันคลุกคลี บ้างมา-น้ำตาท่วม นัยน์ตาบ่วม-ฉันส้วมที่ ปรับทุกข์บำรุง(ซะ)ดิบดี พอมั่งมี,เธอก็ลา (ใช่)เขาไม่มาตอนฟ้าหม่น ใครบางคนมันก่นซ่า มันเยาะเย้ยเทวดา โธ่..ไอ้บ้า-ไม่เห็นใจ ฉันไม่ได้ไปไหน-มาไหน ฟ้าสีอะไรยังใบ้ ใบ้ อยู่ไป-อย่างเป็นไป "ชีวิตใคร"ได้ไป-มา ฯ
11 มกราคม 2549 19:20 น. - comment id 552646
ไม่ได้เข้ามาที่นี่นานเลยครับ ยังแต่งได้ดีเหมือนเดิมเลย
11 มกราคม 2549 22:43 น. - comment id 552683
ฟ้ามีหลายสีนะ .. ระดับของฟ้าต่างกัน .. อัลมิตราชอบดูท้องฟ้า ตอนพลบค่ำ แสงของอาทิตย์ที่ลอดเป็นสายผ่านเมฆ เป็นฉากที่วิจิตรมากเลย มองเท่าไหร่ ก็ไม่เบื่อ ค่ะ
12 มกราคม 2549 13:48 น. - comment id 552770
คิดถึงยังซึ้งใจจจำค่ะนิติ บทกวีกระแทกกระทบ ประทับใจมากค่ะ ด้วยรักล้นใจ พี่พุด
1 พฤษภาคม 2549 12:30 น. - comment id 573739
เห็นพี่ๆเค้า Post กันข้างบน รู้สึกว่าตัวเองยังไม่ซึ้งถึงบทกลอน แง่ๆ ยังถอดความได้ไม่หมดเลยค่ะ ทำไมแต่งเก่งกันจังคะ? วิญญาณเลือดกวีกันทั้งนั้น แต่....ฟ้ายามเย็นไม่ว่าจะมองจากจุดเหนือสุดหรือต่ำสุด ยังไง ฟ้าก็ยังเป็นฟ้าผืนเดิม จงมองมันด้วยความหวังนะคะพี่ติ สู้ๆค่ะ