จดปากกาจารึกลงบนกระดาษ บรรจงวาดเรื่องราวความรู้สึก ที่ผ่านมาตามจิตที่คิดนึก เรื่องร้าวลึกหลายหนยังวนเวียน บทกวีบางบทนั้นรำพันว่า เอาน้ำตาร่วงลงบรรจงเขียน ความทุกข์ทนมากมายหลายเล่มเกวียน สร้างบทเรียนสอนไว้หัวใจตน บางบทสร้างความสุขสนุกสนาน ให้หน้าบานยิ้มได้ตั้งหลายหน เรื่องขี้เมาลึกลับเรื่องสัปดน ให้ผู้คนได้อ่านสำราญใจ บางบทเล่าเรื่องราวเงาชีวิต ทางลิขิตสับสนเกินทนไหว ดูสิ้นไร้ไม้ตอกจะบอกใคร หาทางใหม่ที่จะไปยังไม่เจอ บทบางบทพบทางสว่างไสว ก้าวเดินไปบางครั้งก็พลั้งเผลอ คิดวาดพบสิ่งประเสริฐแสนเลิศเลอ หลงพร่ำเพ้อเฝ้าถวิลจินตนา บทกวีบางบทแสนหดหู่ น่าอดสูสะท้อนความอ่อนล้า สูญสิ้นหวังน่าสมเพทเวทนา สาเหตุมาจากความลำเค็ญมิเว้นวาง มีบางบทค่อนแคะเที่ยวแขวะเขา โถน่าเศร้าคำน้อยคอยถากถาง แสดงท่าจริงใจไม่ซ่อนพราง ว่าเปลือกบางไร้คราบมาฉาบกาย บทกวีร้อยฝันรำพันถึง ห้วงคำนึงดวงทหัยให้มั่นหมาย กลัวว่าความรักนั้นจักวอดวาย สูญสลายไปลับกับสายลม บางบทแสร้งซ่อนเล่ห์สเน่หา ในอุราทวงถามความสุขสม บทระรื่นชื่นชีวากามารมณ์ หลงในหล่มสุนทรียรสบทอัศจรรย์ บทบางตอนร้อนรุ่มกลุ้มใจแท้ ในดวงแดงายงมจมโศกสันต์ คร่ำครวญถึงเหว่ว้าแสนจาบัลย์ มิรู้วันสดชื่นลืมหายไป บางบทเขียนเวียนวนจนเวียนหัว หน้ามืดมัวตาลายให้สงสัย นั่งถ่างตาอย่างนี้มีอะไร คนว่าให้บ้านี่หว่าบ้าเขียนกลอน
13 พฤษภาคม 2548 09:00 น. - comment id 466133
...๏ หยิบหนังสือเล่มใหญ่หมายเปิดอ่าน ผู้จดจารคงประสงค์บ่งเนื้อหา ผ่านตัวตนคนละครย้อนชีวา แทรกภาษานำสื่อคือเรื่องราว เป็นนิยายแยบยลจนแจ่มแจ้ง ต่างแสดงตามบทกำหนดกล่าว เสริมความสุขทุกข์บ้างเป็นครั้งคราว มีทั้งขาวทั้งดำนำสื่อไป มีพระเอกนางเอกต่างเสกสร้าง รักร้าววางทุกข์โศกหยิบยกใส่ ทั้งความสุขสนุกสนานอันเพลินใจ คงหมายให้เพ่งมองตรองตามมา สร้างตัวตนคนจริงที่อิงอ้าง เป็นตัวอย่างแยบคายคล้ายดั่งว่า ฤๅมุ่งหมายยอกย้อนตอนอุปมา มากคุณค่าหากคิดพินิจตาม ดำเนินเรื่องดั่งเห็นประเด็นหลัก แจ้งประจักษ์ละครคนจนล้นหลาม ต่างนิสัยผิดแผกแปลกนิยาม มากสรรพนามเขียนไว้ให้เหมือนจริง กำหนดเรื่องเร้นลับอย่างซับซ้อน อุทาหรณ์มากมายสอนชายหญิง ตัวอิจฉาริษยาคราแย่งชิง หน้ากากสิงบทส่งหลงเพลิดเพลิน ดำเนินตามความเล่าให้เราคิด สิ่งถูกผิดนินทาคละสรรเสริญ มโนภาพที่ตั้งดั่งมากเกิน เช่นบังเอิญสะท้อนได้ไม่ปิดบัง เป็นกระจกบานใหญ่ไว้ส่องหา จักมากค่าไร้ความตามแผนผัง ปรากฏเช่นเป็นใจในภวังค์ ยังแอบฝังแฝงจิตติดตัวตน ครั้นเปิดผ่านอ่านพลั้งดั่งใจเผลอ อาจละเมอเพ้อหาพาสับสน ดั่งชีวิตผิดหวังในวังวน ยากขุดค้นคาดหวังช่างเศร้าใจ มีพบพานสมานสมัครประจักษ์จิต แนบสนิทสนิทสนมภิรมย์ใคร่ เป็นบุพเพสันนิวาสประหลาดใจ ผู้ฝันใฝ่กาลอดีตมิผิดเลย แล้วจึงมีอุปสรรคมากหนักหนา ผู้อิจฉาหลากหลายไม่นิ่งเฉย ต่างเหยียบย่ำทำลายหมายเกินเลย ยากเปรียบเปรยบทบาทเหนือคาดเดา ล้วนปรุงแต่งสรรพสิ่งจริงและหลอก บทบ่งบอกตัวตนคนโฉดเขลา ต่างทำลายโรมรันบั่นทอนเอา ด้วยมัวเมาในบทกำหนดมา อันพระเอกนางเอกที่เสกสรร ยังยึดมั่นในรักเป็นหนักหนา ต่างพร้อมภักดิ์มากพ้นล้นอุรา ร่วมฟันฝ่าอุปสรรคอันมากมาย มีทั้งสุขแลเศร้าคละเคล้าอยู่ มีอดสูสุขสันต์อันหลากหลาย มีสมหวังตรอมตรมจนล้มตาย เป็นเป้าหมายแห่งตนคนแต่งเติม แล้วจุดจบที่เห็นเช่นลวงหรือ แม้นยึดถือตามตนคนริเริ่ม ให้ชีวิตโลดโผนจนเหิมเกริม นำแต่งเติมตามใจไม่คิดตรอง อันภาพพจน์ปรากฏเป็นบทบาท อาจเกินคาดความจริงสิ่งทั้งผอง แม้นท่องคำพากย์ความจนช่ำชอง จบเรื่องต้องพบชีวิตผิดนิยาย อย่าหลงใหลในสิ่งที่อิงอ้าง ปล่อยใจคว้างตามกฏบทหลากหลาย ล้วนเสแสร้งแต่งเติมเพิ่มบรรยาย แล้วออกขายให้คนค้นตนเอง อาจขัดใจคราวอ่านไม่สานต่อ คงคิดท้อทันใดใครข่มเหง ความแพ้พ่ายบังเกิดพลันน่าหวั่นเกรง ลืมตัวเองที่เป็นเช่นปิดบัง มีจุดจบบทบาทยังขัดขืน ไร้จุดยืนอุดมการณ์อันคาดหวัง อาจจบแบบชอกช้ำโดยลำพัง น่าผิดหวังในนิยายไม่สมควร อาจอวสานแบบโศกวิตกนัก อันความรักที่ปองต้องกำสรวล ทั้งหญิงชายต่างสลดบทแปรปรวน ให้นึกหวนแจ้งจริตผิดตัวตน แม้นผู้ใดใครอ่านอาจฝันใฝ่ จบเรื่องไปอย่างคิดสัมฤทธิ์ผล ให้ครองคู่เคียงชมสมกมล สุขเหลือล้นเติมแต่งแปลงให้เป็น ปล่อยความฝันเผลอไปในเนื้อเรื่อง อาจสิ้นเปลืองเวลาครามองเห็น หากเพ่งเล็งพิจารณาหาประเด็น ตัวฉันเป็น..ผู้ใดใครตอบที ๚ะ๛ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
13 พฤษภาคม 2548 10:03 น. - comment id 466170
บางบทเขียนรักหวานอาบซ่านจิต จนคนคิดอิจฉาเมื่อมาเห็น แต่ความจริงของตนทนลำเค็ญ หลบซ่อนเร้นเพราะไร้รักพักพิงใจ ***แวะมาแจม..ที่เห็นอาจจะไม่ใช่...ที่บอกว่าไม่ใช่ก็คงไม่ใช่ไปตลอดศก...
13 พฤษภาคม 2548 13:03 น. - comment id 466283
ครบทุกบทเลยค่ะ ............................. ลี่...ผู้มาเยือน .
13 พฤษภาคม 2548 13:26 น. - comment id 466296
บทกลอนต่างมากมายมี อ่านล้วนดีทุกบทนั้น อ่านสนุกเพลินกัน คิดอะไรมั่นแค่บทกลอน เขียนได้เพราะจังเรไร.........เข้าใจจับเอามาเขียน.......ใครจะว่าเราบ้ากลอนก็เรื่องของเค้าเน้อ......อิอิอิ......เรามันคนบ้ากลอนเหมือนกัน.......5 5 5
13 พฤษภาคม 2548 18:44 น. - comment id 466451
เรื่องขี้เมา เรื่องสัปดน เรื่องแขวะชาวบ้าน เรื่องไม่เป็นเรื่อง
13 พฤษภาคม 2548 23:34 น. - comment id 466662
บางบทเขียนซึมเศร้าเข้าซึมซับ แต่บางบทตอบรับกับสดใส บางบทเน้นชีวิตที่คิดไป บางบทให้กำไรท่านผู้ชม อิอิ หลายเรื่องที่เขียนเพียรสร้างสรรค์ หลายเรื่องช่างฝัน จนเรานั้นต้องจินตนาการค่ะ อิอิ (แต่งได้ดีมากเลยค่ะ)
13 พฤษภาคม 2548 23:44 น. - comment id 466677
หนังสือเล่มหนึ่ง ๆ มีหลายบทหลายตอน เพื่อเพิ่มรสชาดในการอ่าน