เกลียดความอ่อนไหว ทำไมนะใจถึงได้อ่อนไหวแบบนี้ ไม่รักเธอไม่รักเธอบอกตัวเองทุกที แล้วทำไมตอนนี้กลับลืมคนดีไม่ได้เลย ฉันไม่ต้องการทำร้ายเขา สำหรับความเศร้าฉันไม่กล้าเปิดเผย ไม่กล้าจะมองสายตาจึงทำละเลย ทั้งๆที่ในใจ อยากจะเอ่ยว่ารักเธอทั้งใจ ระหว่างเราคงต้องเป็นอย่างนั้น จะผูกพันธ์อย่างเดิมคงเป็นไปไม่ได้ เพราะ ทางที่เราเลือกเดินถูกกำหนอดเอาไว้ ถึงฉันและเธอรักกันเท่าไรก็ต้องจบกัน ฉันเข้าใจว่ามันทำใจลำบาก ฉันเองก็ทำใจยากกับเรื่องเหล่านั้น ไม่อยากจะโทษ ที่เราต่างถูกกีดกัน คงเป็นเพราะฉันไม่ดีในสายตาบ้านเธอ เราคงต้องจบกันเพียงเท่านี้ แต่ไมตรีจะถูกจดจำไว้เสมอ ว่าครั้งหนึ่ง ฉันเคยรักเธอ ขอให้สิ่งที่เธอจะพบเจอมีแต่สิ่งสวยงาม
6 ธันวาคม 2544 13:11 น. - comment id 23145
แต่งให้เพื่อนนะ ฟังเค้าเล่ามา น่าสงสาร
6 ธันวาคม 2544 17:01 น. - comment id 23176
ก็เก็บความรู้สึกดีๆ เอาไว้ละกัน
6 ธันวาคม 2544 18:21 น. - comment id 23209
ใช้ความเข้มแข็งที่มี ทำให้ชีวิตมีความสุขต่อไปนะจ้ะ
6 ธันวาคม 2544 18:38 น. - comment id 23218
ยังไง..เค้าก็ยังรู้สึกดี ๆ กับความรักที่เค้ามี เป็นสิ่งดีแล้วล่ะครับ... ...ขอบคุณแทนเพื่อนของคุณนะ ที่คุณไม่ได้สื่อความรักด้วยความเจ็บช้ำ ... โลกสวยขึ้นเยอะเลย ^__^
6 ธันวาคม 2544 21:28 น. - comment id 23243
เรื่องเศร้าจัง ... แต่ยังไง ก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันไปได้นะครับ
7 ธันวาคม 2544 14:59 น. - comment id 23395
ความรักมีทั้งสุขและสมหวังทำใจหน่อย เดี๋ยวก็ถึงวันของเรา
7 ธันวาคม 2544 15:01 น. - comment id 23397
ความรักมีทั้งสุขและสมหวังทำใจหน่อย เดี๋ยวก็ถึงวันของเรา
7 ธันวาคม 2544 15:06 น. - comment id 23402
ความรักมีทั้งสุขและสมหวังทำใจหน่อย เดี๋ยวก็ถึงวันของเรา
7 ธันวาคม 2544 23:46 น. - comment id 23524
เป็นกำลังใจให้นะ