รักของเรา เกิดก่อ ต่อขึ้นมา จากความล้า ร้างไร้ ในชีวิต ที่ทนเดิน เพลินตาม ทางลิขิต จนหลงผิด ลืมโลก ที่โศกตรม จึงปลดปล่อย ลอยล่อง ท่องตามฝัน พร่ำรำพัน หวั่นไหว กับสายลม บางวันชื่น บางวันเจ็บ เก็บระทม ร้าวระบม ให้ผ่าน ไปนานวัน จนวันนั้น ฉันเข้าไป ในโรงหมอ ขณะรอ หมอมา รักษาฉัน พลันสายตา เหลือบไป ใจหวิวหวั่น แววตานั้น ซุกซ้อน ซ่อนระกำ เมื่อคนเหงา พบคนเศร้า จึงเข้าใจ ความเป็นไป ในชีวี ฤดีช้ำ เอาความหลัง หนเก่า ที่เฝ้าจำ มาน้อมนำ ใฝ่ปอง สองอุรา เห็นหน้ากัน ทุกชั่วโมง ในโรงบาล ใครที่ผ่าน ไปมา พาอิจฉา รักกลมเกลียว เปี่ยมล้น ของคนบ้า ศรีธัญญา ที่สุดท้าย ในใจเรา @@@@@@@@@@@@@@@@ ...ใช่คุณหรือเปล่า เธอคนนั้น... @@@@@@@@@@@@@@@@
2 กันยายน 2547 01:01 น. - comment id 321505
ไม่รู้ไม่เห็นค่ะ.... แค่ผ่านมาเฉยๆๆๆๆ ค่ะ... พักนี้คุณเรไรอารมณ์แปรปรวนแปลกๆ นะคะ...เอ...ชักสงสัย....
2 กันยายน 2547 01:13 น. - comment id 321507
ได้แรงบันดาลใจมาจากไหนคะนี่ แต่งได้ขนาดนี้ จินตนาการเป็นเยี่ยมเลยค่ะ
2 กันยายน 2547 01:34 น. - comment id 321510
...ประกาศ... กรุณารักษาเนื้อตัวให้ดี มาบ้านนี้อาจติดเชื้อบ้าหนา แล้วอย่าได้หลงพบประสบตา เขาจะว่าเป็นบ้าพวกเดียวกัน ขอแจ้งข่าว
2 กันยายน 2547 04:08 น. - comment id 321556
HAHAHAHAHAHAHAHAHA เป็นไรไปรุ่นพี่
2 กันยายน 2547 07:11 น. - comment id 321597
มาอ่านเป็นกำลังใจให้อ่ะครับ
2 กันยายน 2547 09:30 น. - comment id 321665
แต่ง...กระทบกระเทียบเปรียบเปรย ได้อย่างน่ารักครับ ความรักมักเป็น อย่างนี้ ไม่มีใครหนีได้พ้นหรอกครับ ๚ะ๛ size>
2 กันยายน 2547 10:41 น. - comment id 321738
^_____^ จิ๊จิ๊ เขียนได้น่ารักดีครับ ศรีธัญญา ก๊ากกกกก **แวะมาให้กำลังใจนะครับ*** +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
2 กันยายน 2547 12:33 น. - comment id 321854
เห็นคุณลูกกวาดสีฟ้า...บอกว่ามีอยู่3การณ์.. เลยต้องบอกว่า จินตนาการ ของคุณ เรไร ไม่มีที่สิ้นสุดจริงๆ....เขียนได้ดีครับ..... สวัสดีครับ ขอให้มีความสุข...
2 กันยายน 2547 21:33 น. - comment id 322285
เห็นหน้ากันทุกวันศรีธัญญา เขาลือว่าคนบ้ามาอาศัย รักษาสภาพจิตสภาพใจ คุณหมอนั้นท่านไซร้แสนใจดี ไปมาแล้วค่ะอย่าเรียกโรงบาลบ้าเลย คนดีก็มีมารักษาปรึกษาปัญหาชีวิต โรคเครียด โรคซึมเศร้าและหลายอย่างที่เราบอกใครไม่ได้แต่บอกหมอได้ อิอิ เราไปหาเพราะแอบรักหมออ่ะ อิอิ
2 กันยายน 2547 22:03 น. - comment id 322314
เห็นหน้ากันทุกวันศรีธัญญา ด้วยเราบ้าเหมือนกันในวันนี้ แถมยังเหมือนอีกอย่างที่มากมี นั่นก็คือฤดีนี้ของเรา *-*ถึงจะบ้าแต่ก็น่ารักนะคะ อิอิ ชอบกลอนบทนี้ค่ะ*-*
3 กันยายน 2547 10:02 น. - comment id 322718
คุณ keekie แต่เห็นหน้าแวป น่าจะใช่คุณน่ะ 555 คุณ ขลุ่ยหลิบ ได้มาจากชีวิตจริงครับอิอิอิ คุณ กอกก ไม่ติดครับ ฉีดยาแล้ว วัคซีนครับครับ คุณ ทิงนองนอย ถนัดครับแนวนี้ คุณ ผู้เฒ่า ครับการณ์ไหนบ้างล่ะครับ ผมมันคงมีมากไป คุณ คนเมืองลิง ลงทุนมากเลยน่ะครับ ผมน่ะแค่แอบหลงรักพยาบาลเอง คุณ ผู้หญิงไร้เงา ผมมีเสื้ออยู่ตัวนึงแต่ไม่ใช่ของแท้น่ะครับ บางทีก็ใส่ไปไหนมาไหน ชอบครับ แต่มันเก่าแล้ว ว่างๆจะหาไปให้สักตัว(ของแท้) เอาไหมครับ. @@@@@@@@@@@@@@ ขอบคุณครับ ที่เข้ามาชื่นชมคนบ้า
3 กันยายน 2547 14:07 น. - comment id 322987
แปลกดีนะคะความรักช่างมีสีสัน ศรีธัญญา