สลัดปลายพู่กันขนสีทอง แต่งแต้มดินสอพองกองสีฝุ่น มือจับวาดวางมาดเท่ห์เทน้ำอุ่น เติมฝันละมุนครุ่นคิดจิตหวั่นไหว ภาพที่วาดปาดเหงื่อไหลขี้ไคลย้อย แสงฉาบฉายลอยลาลับขับฟ้าใส หญิงญวนขาวอวบผมเงางามทรามวัย สองมือไกวเปลเด็กน้อยลอยสูงเด่น เด็กตื่นยื่นมือคว้าหานมแม่ ญวนแม่แก้ผ้าถอดอ้าสองเต้าเต้น เด็กดูดจ๊วบจ๊วบอกสั่นกระเด็น นมยิ่งเค้นยิ่งไหลออกเหมือนกรอกน้ำ แม่เกือบเคลิ้มคล้ายพ่อคลำขยำขยี้ เต้าเด้งชี้ชูอกตั้งอร่ามร่ำ ลูกดูดยิ่งแรงยิ่งเจ็บเหน็บเกินหน่าย จับก้นย้ายถ่ายออกบอกให้หยุด สองมือเท้าสะเอวลุกยืนผุด แม่อยากหยุดลูกก่ายสะอื้นมุด ซ่อนเปลี่ยนผ้าเปลี่ยนท่าหาหัวจุกหลุด ยัดซุกสุดปากลูกกัดดูดแทนเต้า
kOrOkOsO 17 พ.ย. 2544 06:06 น. - ID 5737 
854
0
0
20 พฤศจิกายน 2544 02:51 น. - comment id 20207
อยากจะบอกว่าเห็นภาพนั้นมานั่งอยู่ข้างๆๆ
28 พฤศจิกายน 2544 02:57 น. - comment id 21447
ชอบบทกลอนนี่อ่ะพี่มี่ตวัดปรายภู่กัน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
