เธอคือคนที่ฉันรักเป็นอย่างยิ่ง ทุกทุกสิ่งมอบให้ไม่ใหวหวั่น มอบดอกไม้ให้เป็นของกำนัล เผื่อความฝันเธอจะสนคนจริงใจ แต่เธอโยนดอกไม้ไปอย่างไม่ห่วง เจ็บทั้งดวงเจ็บช้ำน้ำตาใหล ใช่หมดหวังที่เธอนั้นไร้เยื่อใย แต่ดอกไม้ที่โยนให้ก้านทิ่มตา
22 มิถุนายน 2547 21:36 น. - comment id 288332
เจ็บตาไหมเล่าคนดีที่รักเศร้า หรือเพราะเขาโยนทิ้งไม่เห็นค่า จึงได้ต้องป่วยนักกับลูกตา ถึงได้มีสีแดงมาให้ได้ชม *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
26 มิถุนายน 2547 15:18 น. - comment id 290192
สนุกมากเลยค่ะ ขำกลิ่งเลย แถมยังขากรรไกรค้างอีกด้สยค่ะ