ไม่คิดถึงกันแล้วใช่ไหม ถึงได้จากไป แบบไร้เยื่อใยเช่นนี้ ไม่มีแม้คำลา คำบอกกล่าวเลยคนดี ปล่อยให้ฉันคนนี้ ตรอมตรม จมน้ำตา จะให้ฉัน เป็นแค่ความหลัง ใจที่เคยจริงจัง..เบื้องหลังก็แค่คนไร้ค่า รับรู้แล้ว..ฉันมันก็แค่แม่ค้าขายปลา แค่บังเอิญเธอผ่านมา..มองสบตา แล้วผ่านไป
20 มิถุนายน 2547 16:18 น. - comment id 287294
ยืนโบกมือ อยู่ไว-ไว หวังว่าใคร..สักคนคงจะเห็น ความรู้สึก ตอนนี้ ที่ฉันเป็น ก็แค่แม่เนื้อเย็น..ที่ใครๆ ต่างระอา รอแล้วรอเล่า เมื่อไหร่เรา..จะมีค่าในสายตา พ่อคุณเอ๋ย..ช่วยเดินผ่านมา แล้วลากเจ้าซ่า..ไปด้วยเทอญ..รำคาญใจ... *-* แหะๆ..ไม่รู้จะทำไร..คิดถึงเพื่อนๆ กลอนทุกคนเลยนะเจ้าคะ...*-*
21 มิถุนายน 2547 00:14 น. - comment id 287485
แต่งได้เพราะ เปรียบเทียบได้สะใจดีจัง ผ่านมากับแม่ค้าขายปลา... โห... ยอดๆๆๆ
21 มิถุนายน 2547 17:45 น. - comment id 287732
^*^นั่งเรื่อยเปื่อย ปล่อยความคิดไปกับจินตนาการ ยากเกินแก่คำว่าขับขาน เพราะทุกอย่างได้เป็นตำนานชีวิตเรา ^*^อาจจะดูเหงาเหงา หรือว่าปวดร้าวมากไฉน แต่หากวันนี้ไม่มีใครคนหนึ่งที่อยู่ไกล ความรู้สึกปวดร้าวภายในอาจมี ^*^ขอบคุณในไมตรีที่มีให้ ขอบคุณในน้ำใจที่มอบในยามนี้ จะเก็บไว้นะความรู้สึกดีดี กับใครบางคนที่อยู่..ไกลสายตา ฯ ** แวะมาหั้ยกำลังใจครับ**
21 มิถุนายน 2547 19:25 น. - comment id 287776
เปงแม่ค้าหยอเรานึกว่าเปงยามที่สบตาแล้วก็จากไป ฮิฮิช่างเปรียบเทียบดีคะ
23 มิถุนายน 2547 20:40 น. - comment id 288815
พันดาว*** เหอๆ..ดีใจจิงๆ ที่ชอบกลอนซ่านะเจ้าคะ เมกกะ*** *-* ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีมาให้เสมอนะเจ้าคะ *-* ก้อนเนื้อที่รักเธอ*** เป็นยามให้เธอยามเศร้าใจ..เป็นไข้ให้เธอยามร้อนรน..เมื่อใดที่เธอทุกข์ทน..ฉันจะเป็นฝนชะล้างความร้อนรุ่มในใจเธอ... *-* ขอบคุณทุกคนนะเจ้าคะ ที่มาอ่านกลอนซ่า *-*
5 กรกฎาคม 2547 15:18 น. - comment id 293628
มาอ่านแล้วนะยะตัวเอง แต่งกลอนที่ไม่อยเศร้าเป็นมั้ยยะ ยายนา
2 สิงหาคม 2547 18:24 น. - comment id 304508
มาอ่านเหมือนกัน เลิกเป็นครูมาขายปลาเมื่อไหร่แล้วฟะ ไม่ยอมบอกชั้นนะแก
3 สิงหาคม 2547 11:00 น. - comment id 304910
**** เอ้า นี่ก็ไม่เศร้าแล้วนะเจ้าคะ..ไม่พอใจอีกเหรอ... อร*** อาชีพเสริมรายได้เฟ้ย..อย่าดูถูกนะเฟ้ย..วันๆ มีเงินสะพัดมาเป็นแสน..โฮะๆๆ
27 สิงหาคม 2547 11:14 น. - comment id 317505
สะพัดไป อะดิ ดูแลตัวเองด้วยนะยะ