วันนี้ว่างเว้น จากงาน ซักวันนะ เลยแวะมา ที่ได ใคร่ขีดเขียน เพื่อผ่อนคลาย อารมณ์ และคลายเครียด ในยามเกลียด บางอย่าง ติดตามมา สิบนาที ที่แล้ว น้องแก้วอยู่ ที่ยาฮู กับเพื่อน ๆ กันพร้อมหน้า ทั้งร้องเพลง พูดคุย เสียงดังนา แต่ทว่า เจ้ากรรม เสียงหายไป ทุกคน บ่นกันอู้ หมู่นี้นะ ยาฮูจะ แกล้งเรา หรือไฉน ทำให้เสียง เออเร่อ บ่อยๆ ใป มันทำให้ อรรถรส หมดไปเลย แต่ละคน ไม่บ่น กันเปล่าๆ เดย์ยังก้าว ไปก่อน ตอนเราเฉย จูก็ก้าว ตามเดย์ไป อย่างเช่นเคย เราก็เลย ได้แต่มอง ห้องโล่งดี ซักพักเดี่ยว พี่เตี้ย ก็ไปจาก บอกว่าอยาก ไปธุระ แบบด่วนจี่ รอเขาหน่อย เดี๋ยวมา อีก 7 นาที แล้วมัดหมี่ จาอยู่กับใคร หละพี่ยา ไม่เอาแล้ว น้องแก้ว ตามไปบ้าง ไม่มีทาง กลับเข้าห้อง ก่อนใครหนา นางยาฮู ปล่อยเรือน ให้พังพา เพื่อนๆ หา ไม่เจอ เลยซักคน ไว้ตอนเช้าเข้ามาใหม่ดีกว่าน่า เจอยักษาคงได้ถามคลายสับสน นางยาฮูเดี๋ยวนี้มันชอบกล น้องหน้ามล เบื่อ ๆ มันแล้วเอย
sun strom 5 พ.ค. 2547 07:00 น. - ID 52801 
746
4
0
5 พฤษภาคม 2547 07:32 น. - comment id 260896
เขียนซะเห็นภาพเลยค่ะ มาสวัสดีตอนเช้านะ
5 พฤษภาคม 2547 07:49 น. - comment id 260909
-ขอบใจน้องนางฟ้านะจ๊ะที่มาเยี่ยมแต่เช้า คิดถึงน๊ะ รูป่าว
5 พฤษภาคม 2547 17:06 น. - comment id 261224
เดี๋ยวมันก็ดีขึ้นค่ะพี่มัท แหมไวรุ่นใจร้อนจังนะคะ...อิอิ
5 พฤษภาคม 2547 17:18 น. - comment id 261235
อย่าไปเบื่อยาฮูเขาเลยนะ เพราะเขาหละคงจะโดนใครทำร้าย ให้เขาได้มีอาการซะมากมาย ฉะนั้นสงสารเขาได้เป็นดี *-*ช่วงนี้ไวรัสเยอะค่ะ สงสัยยาฮูจะโดนมั่งมั้งค่ะ เอาเป็นว่ากลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆเลยค่ะ อ่านแล้วเข้าใจเลย*-*
5 พฤษภาคม 2547 18:26 น. - comment id 261295
อืมม์ คนอะไรหนอ เขียนอะไรก็ทำให้ยิ้มได้ทุกที
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
