+++ เล่นขายของ +++

วฤก

๏ เด็กน้อยนั่งเล่นค้า...........ขายของ 
ดินห่อในใบตอง.................แต่งไว้ 
แม่เอ๊ย ! เอ่ยชวนลอง.........รสอร่อย 
ลิ้มอิ่มเอาใบไม้.................ใหม่ซื้อขนม ฯ 
๏ สาวน้อยยืนอยู่ค้า............ขายตัว 
แฝงหลบแสงสลัว..............สลดสร้อย 
พี่เอ๊ย ! เอ่ยชวนพัว-...........พันเล่น 
ลิ้มอิ่มเอาใบร้อย...............แลกซื้อศักดิ์ศรี ๚ 
๒๒ มกราคม ๒๕๔๗				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    22 มกราคม 2547 23:26 น. - comment id 206295

    เป็นความจริงที่น่าเศร้า
    ยิ่งเห็นเขาทำแบบนั้น
    ก็รู้สึกเสียดายแทนพ่อแม่เขาทุกวัน
    ที่ต้องมีลูกแบบนั้นจริงจริง
    
    *-*จริง ๆ ผู้หญิงไร้เงาว่าบางคนก็ทำเพราะจำเป็น  แต่ส่วนใหญ่ที่ทำกันก็เพื่อซื้อความสะดวกสบายที่ไม่น่าจะทำเลย  เศร้าค่ะ ไม่อยากให้สังคมทุกวันนี้เป็นแบบนี้เลย*-*
  • วฤก

    22 มกราคม 2547 23:36 น. - comment id 206300

    นั่นสิครับ ...
    
    เรื่องราวความเป็นไปในสังคม
    บางครั้งน่าเศร้าใจ
  • สาวบ้านนา

    23 มกราคม 2547 08:38 น. - comment id 206384

    อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณหมอ..
    ทุกยามเย็น..ก่อนพุดพัดชาจะเต้นแอโรบิค
    ที่ลานดาวพราวพรายจันทร์(พุดตั้งชื่อเองค่ะ)
    พุดจะแวะกระท่อมไม้สน
    ที่อยู่ชิดใกล้กัน 
    เข้าไปอ่านหนังสือพิมพ์
    และรอเวลา
    มีหนังสือพิมพ์ฉบันนึงที่มีแต่ดาราแก้ผ้า..
    หนุ่มๆเข้ามาก็รีบหยิบมือระวิงค่ะ
    พุด..
    เพิ่งทราบความหมายคำว่า*กิ๊ก*
    อย่างแท้จริงก็จากหนังสือแบบนี้..เชยมาก
    และ
    เศร้าจัง..
    พุด..
    เสียดายโลกแห่งความรักแบบละมุนละไม
    แบบนางเอกของสาวบ้านนา 
    ที่ชื่อนวล..ที่ยังเหว่ว้านุ่งผ้าถุงรอพระเอก
    และมีชีวิตดิบเดิม..มิหลงใหลโลกวัตถุ
    ยังมีชีวิตรักที่มิรวดเร็วแบบรักง่ายหน่ายเร็ว
    แบบสังคมทุกวันนี้
    ที่ยังมีความเชื่อในประเพณี 
    การค่อยเป็นค่อยไปยังมีหัวใจสัตย์ชื่อถือมั่น
    ในคำว่ารักแท้ การเสียสละ การรอคอย
    งานสาวบ้านนาและพุดพัดชา
    จึงพยายามใช้ฉากแห่งธรรมชาติ
    ฉากวิถึแห่งงามเงียบเรียบง่าย
    ภายใต้แสงตะเกียง
    ที่นางเอกยังคงพอใจพอเพียงและมีหัวใจดวงดี
    ที่รักใครก็รักจริงตราบชั่วกาล
    แม้ผู้ชายคนนั้นจะทำลายศรัทธารัก
    ก็ยังครองร่างหมายมุ่งทำหน้าที่อย่างลูกผู้หญิง
    ที่รู้หน้าที่แม้นจะมีมงกุฎหนามครอบไว้แบบทิกิว่าไว้ก็กล้าหาญและอดทนพอที่จะไม่เห้นแก่ตัว
    เดินพรากไป
    เขียนมากจังค่ะจากใจดวงเดิมดวงดีที่ใครยากจะเข้าใจและหยั่งถึงดวงนี้นะคะ
    
    
  • ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

    23 มกราคม 2547 13:40 น. - comment id 206462

    ของเก่า...อิอิ ก็น่าขาย
    ร้านค้าของเก่าต้องมีใบอนุญาติ
    อิอิ พูดกันไม่รู้จบเรื่องตีทะเบียน หญิงค้าประเวณี ก็น่าจะยอมรับความจริง...อิอิ
  • tiki

    23 มกราคม 2547 13:53 น. - comment id 206468

    :)
    
    ออกกฏหมายจับพวกผุ้ชายชอบซื้อซะก็สิ้นเรื่อง
    
    ส่วนพวกเธอจะไปขายกันยังไงประเทศไหน
    
    ก็เชิญกระเสือกกระสนกันไปเองเถิดแม่เอ๊ย
    
    คนมันไม่รักตัวนะ
  • ราชิกา

    25 มกราคม 2547 12:58 น. - comment id 207468

    ชีวิตคนเรา..เลือกเกิดไม่ได้..
    แต่..สามารถที่จะเลือกเป็น..คนดี..ได้...
    มีปัจจัยหลายอย่างที่ทำให้เขาต้องเป็นเช่นนั้น.??..ซึ่งเราไม่ทราบข้อเท็จจริงในเชิงลึก...
    
    ต้องเปิดใจให้กว้าง...มองทั้งด้านบวก..และด้านลบ...พิจารณาด้วยใจที่เป็นธรรม...แล้วเราถีงจะรู้ว่า...เขาทำอย่างนั้นถูกต้องหรือไม่??..เพราะอะไร??...
    
    อาจจะเป็นคนที่คิดไม่เหมือนใคร..แต่ก็เป็นอีกมุมมองหนึ่ง..ของราชิกา..ค่ะ..
    
    
  • ใบไม้ต้องลม

    25 มกราคม 2547 21:27 น. - comment id 207704

    ที่ทำไป......มิใช่..เพราะสังคมหรือ
    เงินไม่มีชีวิต   ใบไม้มีชีวิต
    สังคมกลับเห็นเงินสำคัญกว่า.......

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน