ยามเมื่อแสงสุดท้ายจะคลายขาบ แดดที่อาบขอบฟ้าจะลาร้อน ยามเมื่อเย็นสายัณห์ตะวันรอน แดดที่อ่อนแสงลงคงเลือนหาย เหมือนเป็นสิ่งฉุกใจให้กระจ่าง แดดสว่างจ้าใสในยามสาย พลังร้อนแรงนั้นอันตราย ยังวับวายยามอัสดงเยือน ศักดิเดชเขตสว่างนั้นจางจืด มีม่านมืดแห่งราตรีนี้กลบเกลื่อน โพยมแดงแสงสางเริ่มรางเลือน ซึ่งดูเหมือนเพลงมนต์สนธยา นั่งใจลอยรำพึงถึงมนุษย์ เมื่อที่สุดแห่งวัยวันอันแกร่งกล้า เรี่ยวแรงโรยเริ่มลุล่วงห้วงชรา หลังฟันฝ่าอดีตกาลนานลำนำ ประกายกล้ากลางเที่ยงเยี่ยงแดดแรง ประกาศแกร่งรุกระดมโหมกระหน่ำ ประกอบภารกิจคิดกระทำ ประกวดงานประการงำนำหน้าไป โถมทุกปัจจัยให้เต็มที่ ยอมพลีเพื่องานสถานใหญ่ หนัก เหนื่อย เมื่อย เมา ไม่เท่าไร ตั้งใจ ตั้งตน จนล่วงกาล บัดนี้ ยามสนธยาเยือน เปรียบเหมือนเตือนตนว่าพ้นผ่าน บำเหน็จของความเพียร เกษียณงาน ไปเลี้ยงลูก ปลูกว่าน อยู่บ้านนะ (ม้าก้านกล้วย)
28 สิงหาคม 2546 19:39 น. - comment id 163780
อ่านแล้วทำให้นึกถึงคนใกล้ตัวเลยนะคะ^_^ ชีวิตคนหลังเกษียนควรจะใช้อย่างมีความสุขอยู่กับลูกหลาน ^_^
28 สิงหาคม 2546 23:44 น. - comment id 163840
ผู้หญิงไร้เงาคิดว่าคนเกษียณอายุส่วนใหญ่ จะไม่อยากเกษียณอายุ เพราะไม่ต้องการใช้ชีวิตตามลำพัง แต่ต้องการอยู่กับเพื่อนร่วมงานและสังคมเหมือนเดิมนะค่ะ ส่วนงานนี้แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ
29 สิงหาคม 2546 12:45 น. - comment id 163978
เคยมีคนบอกว่า หากเกษียณแล้วจะปลูกกล้วยไม้ ก็เลยถามว่า ทำไมลุงต้องปลูกกล้วยไม้ล่ะ ปลูกต้นไม้อื่นไม่ได้หรือ ... ลุงบอกว่า กล้วยไม้ ก็ ใกล้ม้วย อย่างไรล่ะลูก ... อืมม อึ้งเลย คำนั้น ..
29 สิงหาคม 2546 16:13 น. - comment id 164046
วัยเกษียณ เป็นวันทีต้องเตรียมตัวเตรียมใจ รับกับกฎธรรมชาติ สั่งสอนลูกหลานให้เดินในทางที่ถูกที่ควร และปล่อยวาง ทำจิตให้ว่าง เพื่อจะได้ไปอย่างสงบ หากไม่เตรียมตัวแบบนี้ จะเป็นทุกข์เมื่อถึงเวลา เห็นมาหลายคนแล้วครับลุงม้า บทกวีเตือนใจได้ดีมากมากครับ
1 กันยายน 2546 02:57 น. - comment id 164606
รีบรีบเขียนซะตอนนี้กันดีฝ่า เดี่ยววันหน้าตา แก่เฒ่า เขาจะหลง จะฝ้าฟาง...ห่างแสงไฟ ไม่ได้ปลง รีบเขียนลง ก่อนจะสาย..ก่อนวายปราณ นะนะ