ฉันไม่ใช่คนจมกับความฝัน เพียงแต่ฝันมันฝังลึกถึงจิตใจ ฉันไม่ใช่คนเพ้อหรือหวั่นไหว เพียงแต่เป็นคนไร้ซึ่งความหมาย.. ฉันก็คงทำได้แค่ฝัน ไม่อาจทำทุกวันให้มีความหมาย ฉันคงต้องอยู่ในโลกนิยาย ไม่อยากอยู่ในโลกที่โหดร้ายของความจริง
18 สิงหาคม 2546 16:17 น. - comment id 160873
อ ยู่ ที่ ไ ห น - ที่ ไ ห น . . . ก็ ค ง ไ ม่ สุ ข ใ จ เ ท่ า อ ยู่ ใ ก ล้ เ ธ อ ( เ กี่ ย ว กั น มั้ ย เ นี่ ย . . . อิ อิ ) ม า ทั ก ท า ย จ้ า า า . . . ส บ า ย ดี น ะ จ๊ ะ =^____________^=
18 สิงหาคม 2546 16:35 น. - comment id 160880
อยู่ที่ไหนถ้ามีแต่เธอ แค่เพียงเท่านี้ฉันก็พอใจ.............. ตุ๊กแก.....ทักกับค่ะ............ สบายดีเจ้าค่ะ............
18 สิงหาคม 2546 22:48 น. - comment id 160996
ฉันไม่ใช่คนจมอยู่คู่ความฝัน เพียงแต่ความรู้สึกผูกพันดึงฉันกลับมาหา เรื่องราวเก่า ๆ ที่ผ่านมา ทำให้ฉันต้องอยู่กับวันเวลาความฝันเท่านั้นเอง ***มาอยู่เป็นเพื่อนแล้วนะ จะได้ไม่เหงานะ***
19 สิงหาคม 2546 15:41 น. - comment id 161185
บางครั้งก็ฝังใจในความฝัน บางวันก็ฝันเพ้อให้เก้อหงอย บางที่ก็เปลี่ยวเหงาที่เฝ้าคอย บางอย่างก็ท้อถอยปล่อยให้ไป.....
20 สิงหาคม 2546 13:58 น. - comment id 161432
ผู้หญิงไร้เงา.. เธอคงไม่ได้อยู่กับความฝัน เพราะมีฉันคอยเคียงข้างเธอเสมอ ขอบคุณกับความจริงที่ให้ฉันได้พบเจอ รู้สึกเสมอว่าเธอคือเพื่อนที่แสนดี.. ขอบคุณค่ะสำหรับความรู้สึกดี ๆ ที่หยิบยื่นให้ตลอดมา.. ตุ๊กตาไล่เหงา บางครั้งหัวใจฉันอาจเข็มแข็ง แต่บางที่ใจที่แข็งแรงกับอ่อนล้า บางครั้งก็ได้แต่จมอยู่กับน้ำตา ในเวลาที่เธอไปไม่หวนคืน ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาเป็นเพื่อนให้คลายเหงา.