ความทุกข์ของเด็กวิทย์ เพิ่งรู้ว่าเด็กวิทย์มีชีวิตไม่ราบรื่น ได้นอนไม่กี่ตื่นเพราะเรียนหนักอึ้ง ไม่ใช่ ซูเปอร์แมน กินแรงเยอร์ บินเอาของไปตึ๊ง เลยรู้ซึ้งถึงความเป็นไปในวิทยากร เรียนเข้าไป ฟิสิกส์,เคมี,ชีวะเราก็อุตสาหะเรียนจนหัวเบอะบาน ถ้าแทนข้าวได้คงกินเป็นอาหาร ถ้าเป็นจักรยานก็คงถีบไปจนตาย นั่งอ่านนั่งท่องร้องเป็นเพลง ช่างครื้นเครงคล้ายบ้าชีวาสลาย พอสอบเมื่อไรหัวใจแทบวอดวาย สอบเสร็จอยากฆ่าตัวตายเพราะคะแนนแบนติดดิน กลายเป็นคนหลังเขาเขตเงาฝน เจอผู้คนหน้าเป็นโมเลกุลฮีโมโกลบิน ไม่เคยดูหนัง ฟังเพลงก็ไม่ได้ยิน เพราะทุกสถานถิ่นมีแต่เรียนกับเรียน
29 เมษายน 2546 20:01 น. - comment id 133062
ขนาดนั้นเลยเหรอ โชคดีจังที่เราไม่เรียน วิทย์ - คณิต อิอิอิ
4 พฤษภาคม 2546 21:28 น. - comment id 135286
น่าสงสารจัง
5 พฤษภาคม 2546 00:56 น. - comment id 135373
เราก็เรียนสายวิทย์ แต่ไม่เคร่งครัดขนาดนั้น แต่ว่า...ไอ้เรื่องคะแนนมันแสนจะตอกย้ำ มันชอกช้ำน่าขย่ำเข้าใจไหม ขนาดลอกเพื่อนทุกข้อยังบรรลัย ไม่เข้าใจใครตรวจผิดหรือลอกผิดเอง