อยากหยิกแก้ม เธอจัง เลยคนดี บอกแล้วว่า อย่าหวานแบบนี้ เธอเข้าใจไหม ระวังเถอะนะ เดี๋ยวจะถูกทุบ แก้เขินแก้อาย จะตีตีตี ให้กระอักตาย ไปสักครั้งนึง หนึ่งคำของเธอ หน้าฉันก็แดง เป็นมะเขือเทศ เพราะฉันมันก็ เป็นพวกประเภท แพ้ความหวานซึ้ง วันหลังจะพูด ช่วยลดความหวาน ลงหน่อยนิดนึง ไม่งั้นอาจโดน ต่อยตูมล้มตึง ไม่รับประกัน
12 เมษายน 2546 21:02 น. - comment id 125915
น่ารักดีนะคะ ชอบจัง
13 เมษายน 2546 13:46 น. - comment id 126125
จ๊ายยยยย อย่างนี้ครายเค้าจามาเข้าใกล้ดีเนี่ยะ อ่านกลอนแล้วเสียวแทนเลยง่ะ หุหุ No War อย่าใช้กำลังเลย ~~~~~ ใช้เหตุผลกานเถ๊อะ ~ หุหุ
13 เมษายน 2546 23:00 น. - comment id 126259
โอ้ย ลายไปทั้งตัวเลย ก็จะให้นิ่งเฉยอย่างไรได้ มีเธอนั่งอยู่กลางหัวใจ เหมือนมีอะไร มาดลจิต ที่พูดเพ้อเหมือนละเมอคำหวาน เกิดจากจินตนาการ ไม่ได้คิด แต่ว่าทุกคำจำได้แนบสนิท ด้วยว่าอยากจะชิด อยากจะใกล้ ไม่ไปไหนเลย ข้าวปลา ไม่กินก็ได้ ขออยู่ใกล้ใกล้ ขอได้เพียงเอ่ย ถ้าโชคเข้าข้าง ขอแค่เคียงเพียงเขนย ไม่ลุกขึ้นอีกเลย โดนตีตาย ก็ ยอม
17 เมษายน 2546 19:19 น. - comment id 127500
^*^ ^*^ ^*^.......โหดแต่น่ารักจังเลยจ๊ะ.....^*^ ก้อเค้าเขินนี่นาเนาะเนาะ อิอิ ^*^.................^___^.................^*^
2 พฤษภาคม 2546 23:47 น. - comment id 134653
ทำไมโหดจังเลยล่ะจ๊ะที่รัก ทำไมใจร้ายนักล่ะยาหยี ทำไมไม่ซาบซึ้งคำคำนี้ ทำไมไม่ฟังพี่ล่ะน้องยา..............................................................................ก็แค่อยากบอกว่ารักเองน๊า ม่ายเห็นหวานตรงไหนเลย แค่พูดตามที่คิด อิอิ สวมรอย =^-%=