รำคาญ... โอ้สูงส่งพงศ์สวรรค์วรรณศิลป์ คอยติฉินรินคำกล้ำหัวหู เทพอักษรฟ้อนเฟี้ยวอยู่เกรียวกรู เหล่าคนรูไม่รู้บ้างหรืออย่างไร อย่างไรงามข้ามสรรบรรณภพ ฟ่องสินธพสบมหาชลาศัย เขียนแค่กลอนว่อนวางจะพร่างใด ดุจสวะชะไหลแล้วไพล่จม เขาสอนสั่งสะพรั่งงามต้องตามตูด ฟังเขาพูดดูดวิชาคุณค่าสม ปกกบาลหว่านเวียนใส่เศียรรม เอาคำคมบ่มเข้าไม่เขลาปราณ มีครูบาอาจารย์มิคร้านสอน เขียนบทกลอนคอนงามพล่ามสถาน หากละเลยเฉยเฉื่อยจะเหนื่อยนาน ชั่วกัปกาลอย่าหมายจะกรายเกรียง หนึ่งในร้อยคอยห่วงตราบล่วงภพ ประดุจสบศักดาทิพาเสียง สุรโลกชะลอล่างอยู่พ่างเพียง คงต้องเอียงเคียงคอนร่อนวันทา ...
..โทโส.. 24 มี.ค. 2546 11:44 น. - ID 31161 
1150
0
0
24 มีนาคม 2546 12:14 น. - comment id 118207
:) อะโห .. ฝนตกแล้วยังร้อนอีกนะ วันนี้
24 มีนาคม 2546 14:23 น. - comment id 118245
อันนี้บ่ใช่การบ้าน....เป็นการเมือง
24 มีนาคม 2546 16:03 น. - comment id 118262
เมืองไรเนี่ย ปั่นป่วนน่าดู
24 มีนาคม 2546 22:07 น. - comment id 118391
เหมือน โดนเหน็บ ยังงัย ไม่ ลุ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
