แว่วหวาน

เธอพับเพียบเรียบร้อยคอยขำไข
เขาก็ใจจดจ่อต่อคำขาน
ฉันเองจิตจับจ้องคล้องคำกานท์
บนเวทีบรรสานวรรณศิลป์ไทย
เรียวปากอิ่มยิ้มน้อยในรอยหน้า
สักวาราวคลื่นอันลื่นไหล
กังวานแว่วแจ้วเจื้อยเลื้อยรัดใจ
สูงต่ำไล่คำหล่นดั่งคนธรรพ์
สักวาแสนเศร้าพระเสาร์แทรก
พระศุกร์แสกบินซ้อนสะท้อนขวัญ
นักเลงโตโห่รี่เข้าตีรัน
สุขุมวิทก็พลันอันตรธาน
ยังมิหนำช้ำในใจเป็นหนอง
น้ำตานองศัตรูนัดประหัตหาร
ขอมเขมรเกณฑ์เถลิงพระเพลิงกาฬ
ใครจะทานทนไหวนะไทยเอย
เขาไม่แก้แต่กร้าวอยู่กราวก้อง
ดอกสร้อยซ้องเสียดทรวงทะลวงเสย
ได้จังหวะจะโคนอย่างคนเคย
ฟังเหมือนเย้ยแต่ไม่หยันคันหัวใจ
ดอกเอ๋ยดอกทอง
จะถูกถองถูกทำหรือถูกไถ
ล้วนที่นี่ที่เขตประเทศไทย
เห็นน้ำลายไหลท่วมไทยแลนด์
สื่อสิงมวลชนอลหม่าน
เงินทองทับอานจนหลังแอ่น
ทำเซ่อเดี๋ยวสวยโดนมวยแทน
ดอกทองมากแสนรวมแลนเอย
ฉันยิ้มย่องผ่องใสฉ่ำใบหน้า
แว่วหวานวาจาดูผ่าเผย
เสียงปรบมือม่วนก้องห้องภิเปรย
สวัสดีเหมือนเคยท่านผู้ชม/.