พราน

ราม ลิขิต

ยังพอมีแสงให้ส่องใบหน้า
เค้าลางว่าสวยคมสมสมัย
ที่อยู่ข้างตัวพี่คนนี้ใคร
น้ำเสียงใสเสนาะหูหนูชื่อดาว
เป็นราตรีที่ใจใครคนหนึ่ง
อยากไปถึงขอบฟ้าเวหาหาว
เปิดประตูจู่ไขหัวใจคาว
จะสอยสาวด้วยเล่ห์กระเท่ห์กล
ดูกรุ้มกริ่มยิ้มพรายย้ายพยัก
ละเลียดรักซ่อนเร้นประเด็นผล
จำจะตีบทแตกให้แปลกตน
พลางร่ายมนต์เป่ามาว่าระรวย
ด้วยใจจริงอยากให้เธอใกล้พี่
แต่เท่านี้คงพอหนอคนสวย
ถึงแสงไฟดื่มด่ำจะอำนวย
ไม่ขอฉวยสร้างช้ำระกำเธอ
พี่ผ่านโลกมามากอยากบอกว่า
พี่รู้ค่ารักใคร่ใครเสมอ
ถึงเคยหลอกออกบ้าเที่ยวล่าเบอร์
ทุกวันเบื่อเหลือเจอระอาใจ
เป็นชายเราเท่านี้เองที่รัก
เที่ยวไล่ควักเค้นคลึงถึงเนื้อไหน
วางเงินทองตีตราค่าอะไร
พอสิ้นคืนสิ้นใคร่สิ้นใจจำ
พี่อยากเห็นเธอนี้ไม่ตีค่า
หัวใจขาไม่ขายให้ใครขำ
หากจะรักรักใจใช่แสร้งทำ
เป็นน้ำคำของพี่ที่จริงจัง
เธอชงเหล้าเคล้าซ่าโซดาซ่าน
โปรยยิ้มกร้านต้านกลสู้มนต์ขลัง
แผลงศรใสนัยนานะจังงัง
ค่ะ! ทุกครั้งรับคำเขาร่ำไป
ชีวิตหนูเจ็บช้ำระกำกลิ้ง
เป็นเด็กดริ๊งค์จะเอาค่ามาแต่ไหน
ได้ฟังคำคืนนี้หนูดีใจ
สั่งอะไรเพิ่มต่อหนอพี่ยา
ใครคือพรานชำนาญล่ากว่ากันนี่
เหยื่อตัวนี้คือใครอย่างไรหนา
ในกับดักดึกนี้มีชีวา
ใครพลาดท่าติดงับประกับพราน/.				
comments powered by Disqus
  • พุดพัดชา

    17 กุมภาพันธ์ 2546 01:46 น. - comment id 109342

    สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน