...ขอบคุณมากหากท่านอ่านกลอนนี้ ด้วยไม่มีสิ่งเจือในเนื้อหา มิได้นึกลึกล้ำธรรมดา จึงเอามาฝากไว้ให้อ่านเพลิน หลังเลิกงานผ่านร้านอาหารหนึ่ง เป็นร้านซึ่งสวยมากหากมองเผิน เสียงลูกน้องร้องพลางอย่างเชื้อเชิญ อย่ามองเมินร้านนี้นะพี่ยา จึงเข้าไปในร้านเพื่อทานข้าว สั่งไข่ดาวผัดหมูไม่หรูหรา เมื่อได้ลิ้มอิ่มท้องมองออกมา ให้เห็นหมาตัวหนึ่งซึ่งผอมโซ ดูรูปหน้าตาเหมือนขี้เรื้อนกัด หรือเพราะหมัดรุมคลึงจึงโมโห ยกขาเกา...เจ้าร้านพาลตาโต คนกินโห่ไล่หมาพ้นหน้าตน เห็นการหนีทีท่าน่าสงสาร อดอาหารแน่จึงถึงสับสน วิ่งออกมาท่าทางช่างลุกลน ไร้ซึ่งคนเมตตาหรือปราณี มายืนร้องมองดูอยู่หน้าร้าน นึกสงสารหมาน้อยด้อยราศี สั่งอาหารจานใหม่ไม่รอรี แล้วจึงชี้...น้องจ๋าให้หมามัน...
27 พฤศจิกายน 2545 07:41 น. - comment id 98080
เปนเช้า...ที่เรนอมยิ้มม..แก้มตุ่ย.. อิอิอิ.. เรนก้อเคยทำอย่างพี่ที่หน้ามอ.. ก้อเรนนั่งรอ...อาหารที่หน้าดอย.. มีเจ้าด๊อก..เดินมา..ตาละห้อย.. เรนก้อพลอย..สงสารมองจานเปล่า.. เรนเดินปายสั่งเพิ่มเติมอาหาร.. เจ้าด๊อก..มองตามจามฮัดเช้ยย..!!! เรนแสนเชย.สั่งหนมปังกับนมสด... เจ้าด๊อกก้อเรยย.อด..ลดอาหาร...อิอิอิ.. โห้ยย!!!.. เรนน.. งงจัง.. แต่งด้ายงัยเนี่ย!!!
27 พฤศจิกายน 2545 08:20 น. - comment id 98089
ใจดีจัง ..
27 พฤศจิกายน 2545 09:42 น. - comment id 98103
โหหหห เก่งจังเลยน่ะค่ะ แหมมม มีเมตตากะเค้าด้วยน่ะ อิอิอิ จากคนรักหมาค่ะ
27 พฤศจิกายน 2545 09:44 น. - comment id 98104
ชื่อเรื่อง ไม่เห็นจะไร้สาระเลยน่ะค่ะ ดีออก
27 พฤศจิกายน 2545 11:16 น. - comment id 98114
ดีจังเลยค่ะ
27 พฤศจิกายน 2545 14:50 น. - comment id 98142
หักมุมดีพิลึก
9 ธันวาคม 2545 18:24 น. - comment id 99994
สำสนึกผิดไรป่าวค่ะ ถึงได้เอาข้าให้สุนัขกินอ่ะค่ะ