ทุกเสี้ยวเวลาของคืนวัน หากเธอจะเอ่ยถามฉันว่าลืมกันบ้างไหม ฉันเอง...กล้าบอกเธอออกจากใจ ความรู้สึกเธอเป็นเช่นไรความรู้สึกฉันก็ไม่ต่างกัน ทุกครั้งที่ยืนอยู่บนความเหงา ฉันยังมองเห็นภาพเงาของเธอในความฝัน ช่วงเวลาที่มีเธอคอยห่วงใยกัน มันทำให้ชีวิตของฉันเหมือนเป็นเจ้าหญิงขึ้นมา แต่เพียงช่วงเวลาไม่นาน ทุกอย่างเป็นเพียงสายลมพัดผ่านมาหา น้ำใส ๆ เอ่อล้นเต็มขอบตา ในวันที่เธอลาจากฉันไป... ข้อความสุดท้ายที่ส่งไปให้เธอ ฉันบอกความรู้สึกที่เธอไม่เคยได้รู้ในหัวใจ หากเธอจะอ่านให้ดีดีจะรู้ว่ามันมากมายแค่ไหน แม้จะบอกเธอไป...ว่าเป็นความรู้สึกแบบเพื่อนคนนึง ข้อความสุดท้ายที่เธอส่งมา ฉันยังเก็บมันไว้...ตลอดมาเพื่อคอยนึกถึง รวมทั้งข้อความเก่า ๆ ที่ฉันไม่อาจลบไปจากห้วงคำนึง และบทกวีเหงา ๆ ซึ้ง ๆ หากเธอผ่านมาอ่านคงเข้าใจ หลายครั้งหลายคราที่ฉันถามใจตัวเอง ว่าฉันทำลายความรู้สึกดีดีลงไป....ใช่ไหม หากวันนั้นฉันเปลี่ยนคำว่าเพื่อน...เป็นคนพิเศษในใจ อยากรู้ว่าเธอจะอยู่ตรงนี้กับฉันไหม...อยากรู้จริง ๆ
24 พฤศจิกายน 2545 22:32 น. - comment id 97648
แง๊ เศร้า อ่า
25 พฤศจิกายน 2545 08:34 น. - comment id 97700
เศร้าจังเลยนะ เหงาหรือค่ะ ดูแลตัวเองดีดีนะ ยังคิดถึง และ เป็นห่วง
25 พฤศจิกายน 2545 12:38 น. - comment id 97739
ทุกอย่างฉันรับรู้ด้วยหัวใจนะ และจะเป็นอย่างนี้ไปตลอดกาล
26 พฤศจิกายน 2545 18:29 น. - comment id 97953
อ่านแล้วเศร้าครับ. ......เศร้าจังเลย........