-๑- ๏ ยามพลั้งผิดพลาดล้ม..............ลื่นถลา ใครเล่าเคยสัญญา....................อยู่ใกล้ อำนวยช่วยพยุงพา.....................พิงหยัด...........ยืนเฮย ครั้นหกล้มแล้วไร้.......................หลักคว้าประคองขืน ๚ -๒- ๏ ค่ำคืนใครว่าแม้น...................มืดมิด จะอยู่เคียงคู่ชิด..........................ช่วยเกื้อ ยามก้าวย่างเท้าติด.....................ตมหล่ม ตมเปรอะตมเปื้อนเนื้อ................แนบเนื้อเปื้อนปัน ๚ -๓- ๏ สัญญายืนสัตย์ไว้...................วากย์ไฉน นับเช่นลมพัดไป.......................เปล่าสิ้น เป็นหลักหมุดยึดใคร.................คิดมั่น............คงฤๅ พูดพล่อยพออร่อยลิ้น.................เล่นลิ้นฤๅไฉน ๚ -๔- ๏ ใช่น้อยใจจึ่งพ้อ......................พูดคำ มิตรสนิทสิน่าจำ........................จับถ้อย ยืนด้วยช่วยยามถลำ...................ถลาลื่น.........ล้มเฮย อยากเอ่ยโอษฐ์ใช่น้อย................เช่นนี้เพื่อนกู ๚๛ .
19 พฤศจิกายน 2545 22:32 น. - comment id 96591
โหดจังอาหมอ ... เหมือนที่ออกข่าวเลยนะ เผ่นก่อนล่ะ กลั๊วววว กลัว .. ค่ะ
19 พฤศจิกายน 2545 22:35 น. - comment id 96592
ใช้ภาพประกอยซะ.... บอกก่อนนา ผมไม่รับว่าความให้หมอ
19 พฤศจิกายน 2545 22:44 น. - comment id 96593
โถ อย่ากลัวเลย ... มะมีอะไร ... ลูกศิษย์ถูกอาจารย์ยำมา แล้วบ่นน้อยใจว่าเพื่อนไม่ช่วย ก็เลย ..เขียนโคลงให้ น่ะครับ
19 พฤศจิกายน 2545 23:04 น. - comment id 96596
อาหมอ อยู่บัวใหญ่ใช่ไหม คืนนี้เข้าเวรเหรอ จะนอนตอนไหนเนี่ย แล้วไปลอยกระทงหรือยัง ท้ายสุดอาหมอรายงานตัวกับ..แหะ แหะ หรือยังคะ
19 พฤศจิกายน 2545 23:28 น. - comment id 96599
แฮ่ม ... ยังอยู่ขอนแก่นครับ หลานลิง ไปบัวใหญ่วันพฤหัสฯ ... ที่นั่นไม่มีเนต คงหายไปสักพัก ล่ะครับ ซาแดงว้า .... หากวฤกหายไป ก็ไปอยู่บัวใหญ่แย้ว น่ะครับ
20 พฤศจิกายน 2545 07:53 น. - comment id 96610
เพื่อน.. จิงดิค่ะ.. อาจารย์.. เรนว่า.. ความหมาย.. ในความรู้สึกของเรน.. คือจาต้องอยู่ข้างเรน.. ยามที่เรนมีปัญหา.. เรายิ้ม.. เราทะเลาะ.. เราพูดคุย.. ทำงาน.. ร่วมกัน.. เพื่อฟรีเซ้นต์... เรน.. อาจจาน้อยจัย... ที่เค้าม่ายเข้าจัย.. ขอบคุณ.. อาจารย์ที่มีบทกลอน..เตือนจัยย. ขอบคุณค่ะ...
20 พฤศจิกายน 2545 15:24 น. - comment id 96663
อืม... :-)
20 พฤศจิกายน 2545 17:37 น. - comment id 96680
๏คนใดคือเพื่อนแท้.........ยามยาก รู้แฮ ยามเพื่อนฝูงลำบาก..........ช่วยแก้ ยื่นมือช่วยถ้าหาก.............เพื่อนเดือด ร้อนนา คนที่เป็นเพื่อนแท้..........สัมผัสได้ด้วยใจ ๚๛
20 พฤศจิกายน 2545 17:39 น. - comment id 96682
ยกย่องฝีมือการประพันธ์โคลงของคุณหมอมากค่ะ จะติดตามอ่านตลอดไปค่ะ ด้วยความเคารพอย่างสูง
21 พฤศจิกายน 2545 09:09 น. - comment id 96873
โล่งใจ ที่ได้ยินว่า ลูกศิษย์ ยำอ่านตอนแรกนึกว่า โดนอาจารย์ใหญ่ ยำ(อาจารย์ใหญ่ ในวงการแพทย์ น่ะ น่ากลัวน้อยซะเมื่อไหร่)
21 พฤศจิกายน 2545 12:38 น. - comment id 96921
ยังเสมอต้นเสมอปลายนะครับ คุณหมอคงลืมคนอย่างผมแล้วละมั้งครับ
22 พฤศจิกายน 2545 00:18 น. - comment id 97106
นานๆ...วฤก...จะฮึ่ม! ซะที อิอิ