วันวาน ผ่านผัน วันเก่าเก่า ซึมเซา เศร้าหมอง ลองคิดหวน ความทุกข์ ผ่านไป ใจเรรวน ทบทวน ความหลัง ครั้งยังเยาว์ เมื่อยังเด็ก เคยวิ่งไล่ ไล้ผีเสื้อ แสนเจ็บเหลือ ผีเสื้อน้อย ไม่คอยเขา เลือดไหลโชก เพราะหกล้ม สะดุดเงา ฉันใดเล่า ฝันน้อยน้อย จึงลอยไป วันนี้ มีรัก ให้ตามหา ฉันตั้งตา หาความครัน ไม่หวั่นไหว ขอสักครั้ง หวังไว้ ใจซื้อใจ หารู้ไม่ ใจต้องช้ำ จำเจียนตาย ผิดหวัง เมื่อยังเยาว์ ก็เน่าแล้ว เหมือนใจแก้ว ไร้แววแยก แหลกสลาย หกล้มไป ไล่ผีเสื้อ ไม่เหลือลาย รักทำร้าย สิเจ็บช้ำ หนามตำตา วันหน้า จะมองฟ้า ยังไม่เห็น น้ำชืดเย็น มันปริ่มตา จะพร่าไหล ต้องข่มกลั้น อั้นน้ำตา ระอาใจ ต้องขื่นไว้ อย่าให้รอง ต้องธรณี วันพรุ่งนี้ มีอะไร ให้ฝันอีก จึงขอปลีก หลีกลบ หลบหนี จากความรัก และผีเสื้อ พวกอัปรีย์ กว่าชีวี จะมอดไหม้ บรรลัยกัลป์
เชษฐภัทร วิสัยจร 12 ต.ค. 2545 16:17 น. - ID 24346 
834
4
0
12 ตุลาคม 2545 18:00 น. - comment id 86852
เพราะมากเลยค่ะ เปรียบเทียบเก่งจังเลยค่ะ บัวชอบมากเลยล่ะค่ะ
12 ตุลาคม 2545 22:40 น. - comment id 86947
เศร้าปนโหดนะ ช่างคิดดีจัง
12 ตุลาคม 2545 23:15 น. - comment id 86971
หนุ่มอักษร สู่ สู่ *..จากใจไคริ..*
13 ตุลาคม 2545 10:28 น. - comment id 87065
:)
14 ตุลาคม 2545 07:28 น. - comment id 87399
หน้าส่วนตัว
ค่ะ..
ผีเสื้อ... ชอบจัง..
สีสวย.. แต่มัยนะ..?
เค้า...
......
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
