กลอักษรดอกไม้พวงพู่ร้อย…

โทโส

กลอักษรดอกไม้พวงพู่ร้อย
นิจจาเอ๋ยกระไรเลยไม่เคยเห็น
นิจจาเอ๋ยกระไรเล่นมาเข่นเขี้ยว
นิจจาเอ๋ยกระไรรุมมาสุมเชียว
นิจจาเอ๋ยกระไรเลี้ยวมาเฉี่ยวคำ
อนาถหนอมารอฟัดสะบัดใส่
อนาถหนอมารอไขว่ไล่ขม้ำ
อนาถหนอมารอเชือดให้เดือดนำ
อนาถหนอมารอย่ำให้หนำใจ
ผูกใจเจ็บเหน็บพาอาฆาตแค้น
ผูกใจเจ็บเหน็บแน่นแอ่นกลั้นไว้
ผูกใจเจ็บเหน็บเหลือเยื่ออาลัย
ผูกใจเจ็บเหน็บไว้เอาให้ตาย
ออกระนี้ฤาชายช่างขายหน้า
ออกระนี้ฤาท่าน่าใจหาย
ออกระนี้ฤาคิดจริตมลาย
ออกระนี้ฤาคล้ายละม้ายนวล
กระไรเลยรับผิดมิคิดหลบ
กระไรเลยรับจบประสบสวน
กระไรเลยรับรองเจ้าของจวน
กระไรเลยรับควรสำนวนคำ
หากคนนอกหรอกเห็นตามเข่นนัก
หากคนนอกหรอกหักชวนชักย่ำ
หากคนนอกหรอกเคียดมาเบียดนำ
หากคนนอกหรอกหนำคอยซ้ำตาม
ฤาหักหญิงยิ่งใหญ่กระไรเหลือ
ฤาหักหญิงยิ่งเกื้อเอื้อคนขาม
ฤาหักหญิงยิ่งย้อนเที่ยวข้อนความ
ฤาหักหญิงยิ่งหยามโอ้งามชาย..?				
comments powered by Disqus
  • จังงัง พรรคลิงรักลิง

    4 ตุลาคม 2545 11:22 น. - comment id 83559

    แว๊ก ..กลบท ไม่อ่ะ ขี้เกียจปล่อยไก่เป็นเล้า ..ขี้กลากจะขึ้นหัว ..ร้องเพลงชนไปละกัน นะท่านโทโส
    เจ้าช่อมาลี คนดีของพี่ก็มา สวยจริงหนาสุดาแก้มแดง
    โอ้จันทร์ไปไหน ทำไมจึงไม่ส่องแสง ...บุ๋มๆๆๆ เมฆน้อยลอยมา .....
  • โทโส

    4 ตุลาคม 2545 11:35 น. - comment id 83569

    ไอ้ที่พูดเอาครุ-ลหุ ไปปนกับโคลงนั่นแหละ.......เขาเรียกปล่อยไก่หมดเล้า....
    เอ้า...วิชชุม...เรื่องปล่อยไก่
    
    ตื่นนอนตอนดึก...เสียงกึกเข้าหู 
    แอบมองย่องดู...เล้าไก่เสียงดัง 
    ตื่นตกอกใจ...มีใครไหนพัง 
    เหลียวมองเห็นหลัง...หลบไปเร็วจริง 
    ตายแล้วทำไม...ปล่อยไก่หมดเล้า 
    เป็นชายใดเล่า...หรือเจ้ากระทิง
    สำรวจเล้าไก่...ซ่อมใส่ทุกสิ่ง 
    ช่างแย่เสียจริง...ปล่อยทิ้งกลิ้งคา 
    ซื้อหามาใหม่..เล็กใหญ่สีสัน 
    ไว้เลี้ยงดูกัน...เฝ้าหมั่นตรวจตรา 
    อย่าได้แกล้งเลย...โจรเอ๋ยวอนว่า 
    ชอบใดก็มา...บอกกันฉันเรา 
    ปล่อยไก่สิ้นเล้า...คนเขาว่าหยัน 
    พูดเย้ยแดกดัน...วางกับดักเอา 
    หาว่าไม่เคย...หากเฉยว่าเขลา 
    ตายแล้วตัวเรา...ปี๊ปคลุมหุ้มตัว
    
  • cool-hearted

    4 ตุลาคม 2545 11:46 น. - comment id 83584

    อิอิอิ
    
    ไม่เท่าไหร่เลย จริงๆ ด้วย
    
    เยี่ยม เกินคำว่า ไม่เท่าไหร่จริงๆ
  • จังงัง

    4 ตุลาคม 2545 11:59 น. - comment id 83590

    ก๊าก..ปล่อยไก่หมดเล้า ป๊าดโธ่... ขำ ..สยึมกี๋ยส์ บอกไม่ถูก เป็นลิง ไม่ได้เป็นไก่ ไม่เคยอยู่ในเล้า อยู่บนต้นไม้
  • วรรณกาญจน์

    4 ตุลาคม 2545 12:07 น. - comment id 83599

    อ่า...กลอักษรดอกไม้พวงพูร้อย...นี่มันบังคับสัมผัสกันยังไงล่ะจ๊ะ...ช่วยชี้แนะด้วย
    
    ปล.แวะมาศึกษา
  • ***กฤษณะ***

    4 ตุลาคม 2545 12:13 น. - comment id 83603

    ^J^ เข้าใจชัดเจน..ถ้าคนปล่อยไก่อ่านแล้วไม่เข้าใจ
    ก็สุดเยียวยาครับ....  ^J^
  • โทโส

    4 ตุลาคม 2545 12:25 น. - comment id 83618

    คุณวรรณกาญจน์....สี่ตัวหน้าซ้ำ..แค่นั้น
    อันนี้ง่าย...ไม่เหมือนตระกูลกบ...เฮาบ่ได้แซวไผเด้อ......แว้บๆๆๆ
  • จังงัง

    4 ตุลาคม 2545 18:00 น. - comment id 83680

    กบอ๊บอ๊บ กบห้าตัว อยู่บนใบบัว ฟุดฟิดโฟไฟ กระโดดดึ๋งดั๋ง นั่งผึ่งแดด เจ้ากบฝาแฝดท่องศัพท์กันใหญ่ .....ไม่เห็นยากเลย นะโทโส 
    อันนี้ของสโมสรผื้งน้อยอ่ะ ตอนเด็กๆเคยร้องได้
  • วรรณกาญจน์

    4 ตุลาคม 2545 21:09 น. - comment id 83718

    ค่า...ขอบคุณ ^_^

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน