ฟ้าฝนไม่เป็นใจ..กับการเดินทางไกลครั้งนี้ ส่งลมพายุมากมี...กระหน่ำขวางให้หลบไปพักข้างทาง วิ่ง-วิ่งมาแต่ไกล..ใครหนอยืนเดียวดายอ้างว้าง เธอส่งยิ้มทักเรา.เราส่งคืนตาม..แล้วต่างเงียบกันไป ยืนมองพายุฝน..ดูท่าคงอีกนานกว่าจะหาย ได้กลิ่นกาแฟหอมกรุ่นมาแต่ไกล..หันไปมองหาที่มา คุณจะไปกับผมไหม ..มีร้านกาแฟไม่ไกลอยู่ข้างหน้า ฝนยังไม่หยุดแล้วยังใกล้เวลา..ที่ฟ้าจะทำหน้าที่ดับไฟ เธอยืนมองหน้างง-งง บอกตามตรง..ฉันไม่กล้าไปไหน กับคนที่ไม่รู้แม้แต่ว่าชื่ออะไร อ้อ ผมชื่อซน ว่าไง จะไปกันหรือยัง ฉันชื่อว่าพิม เธอยิ้มบอกสั้น-สั้น เราสองวิ่งฝ่าฝนไปด้วยกัน ไม่นานถึงร้านกาแฟ ผมกำลังจะเดินทาง ไปตามหาความรักแท้ อยากหาใครสักคนดูแล ฉันเชื่อว่าไม่ใช่แน่ที่คุณบอกมา เธอยิ้มอย่างรู้ทัน ทำเอาเขินจนไม่กล้าหันไปมองหน้า เปลี่ยนเรื่องเลยดีกว่า แล้วคุณล่ะ จะเดินทางไปที่ใด ฉันไปเรื่อยๆ รอมแรมไปทุกที่ไกลใกล้ แล้วเราต่างคุยกันไป อีกสักพักใหญ่จนฝนเริ่มซา นี่ก้อมืดค่ำ... คุณยังจะเดินทางต่อไปหรือไม่น่า... เอางี้ ที่นี่มีที่พักนี่นา อยู่พักเอาแรงดีกว่าตื่นเช้าแล้วค่อยไป ไม่ใช่อย่างที่คิด คนละห้องไงอย่าเข้าใจผิดรู้มั้ย เธอยิ้มไม่ว่าอะไร แล้วแยกย้ายกันไปตามห้องตัวเอง.....แต่สุดท้ายเราต่างนอนไม่หลับ เลยมานั่ง.. พูดคุยถึงความฝัน.....ที่ต่างวิ่งหาอยู่...พูดคุยไปถึงทุกที่ทุกฤดู ที่เราเคยไปเห็นไปสัมผัสมา....คุยไปจนหวั่นไหว..ไม่รู้เธอเป็นใคร แต่น่าค้นหา..ยิ่งมองลึก.....ยิ่งจ้องตา..ถูกใจเกินกว่าจะพูดไป นั่งคุยจนเกือบเช้า....เสียงฝีเท้าพระอาทิตย์...เดินมาใกล้ ไม่รู้หลับไหลไปเมื่อใด...รู้แต่ตื่นมาไม่เจอใครที่ควรเจอ ทิ้งไว้เพียงข้อความ..บอกว่านักเดินทางอย่าพร่ำเพ้อ เราต่างเป็นคนพเนจรที่มาพบเจอ...อย่าได้หลงละเมอถึงคนข้างทาง เป็นเรื่องธรรมดาในการแรมรอน....ที่ต้องโคจรพบใครอีกมาก หากแต่ฟ้าฝนเป็นใจ...ที่จะนำพา..เจอกันครั้งหน้า..คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ***หมายเหตุ*** ชื่อคนเป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้น ไม่เกี่ยวข้องใดๆกับบุคคลที่มีอยู่จริง นะครับ ^_^
10 กันยายน 2545 20:09 น. - comment id 75162
อ้าว....นึกว่ามีลุ้นซะอีก
10 กันยายน 2545 21:50 น. - comment id 75273
อ่านซะเพลิน
10 กันยายน 2545 22:48 น. - comment id 75338
โรแมนติกจัง...
10 กันยายน 2545 23:25 น. - comment id 75353
โรแมนติกมาก เหมือนได้ดูหนังเรื่องนึงเลยล่ะ เป็นการเขียนกลอนที่น่าสนใจมากเลย เยี่ยม!
10 กันยายน 2545 23:54 น. - comment id 75368
อาวเพลินจนจะหลับเลยครับ อิอิ(พูดเล่นนะครับ)เพลินดีนะ(อันนี้จริง) อิอิอิอิ
11 กันยายน 2545 00:23 น. - comment id 75380
อ่านไปอ่านมาจบซะแระ......
11 กันยายน 2545 00:32 น. - comment id 75386
อ่านแล้วรู้สึกตามค่ะ ซนคุงมีฝีมือในการเขียนมากนะคะ พี่สาวบุษมาให้กำลังใจค่ะ
11 กันยายน 2545 07:21 น. - comment id 75455
เพลินดีจัง
11 กันยายน 2545 11:51 น. - comment id 75529
Oh .. I thought that it is true story...
11 กันยายน 2545 12:54 น. - comment id 75560
ตอนแรกนึกว่ากลอนซะอีก
11 กันยายน 2545 14:13 น. - comment id 75608
โถ่ นึกว่าจริง มิ้วๆ
11 กันยายน 2545 16:10 น. - comment id 75653
^*^ ^*^ ^*^ ...มีภาคสองป่าวว... คราวหน้าพเนจร อย่าลืม..เล่าสู่กันฟังง นะนะแมวนะ ..^*^ ................................
11 กันยายน 2545 17:17 น. - comment id 75673
สนุกและก็เพลินดีค๊า บอกถึงตัวละครชัดเจนและความรู้สึกได๋ดีมากๆๆคะ แต่งๆด้ เยี่ยม! มากๆๆเลยคะ...
12 กันยายน 2545 09:20 น. - comment id 75836
เข้าใจคิดเข้าใจเปรียบนะ เหมือนชีวิตคนเราเลย การเดินทางก็ทำให้เราได้พบเจอ แล้วก็พาให้เราจากกัน เพราะว่าน่นยังไม่ใช่จุดหมายปลายทาง ยังต้องเดินต่อ ซนนี่แต่งดีจังนะ อ่านแล้วต้องอ่านให้จบ เหมือนละครซักเรื่องน่ะ
12 กันยายน 2545 20:42 น. - comment id 75931
อ่านเพลินเลยอ่ะพี่ซน อารมณ์สุนทรีย์จังนะคะ ท่ามกลางสายฝน......อิอิ
12 กันยายน 2545 23:22 น. - comment id 75976
^^ น่ารักจังค่ะ
12 กันยายน 2545 23:28 น. - comment id 75977
ดีจังค่ะ แต่ยังไม่อยากให้จบแค่นี้เลย
13 กันยายน 2545 12:28 น. - comment id 76095
มาอ่านอีกเที่ยว....ยิ่งอ่านก็ยิ่งรู้สึกว่า คนเขียนช่างลึกซึ้ง... ไม่อยากให้เรื่องจบแค่นี้เหมือนกัน ฝนยังไม่จากฟ้า ไม่อยากให้เรื่องที่ผ่านมา เป็นแค่ความบังเอิญ
13 กันยายน 2545 12:55 น. - comment id 76102
ขอบคุณสำหรับทุกๆความคิดเห็นครับ เป็นกำลังใจที่ดี สำหรับคนอย่างผมมากๆเลย ส่วนภาค 2 ต้องภาวนาฟ้าฝนให้เป็นใจอีกครั่งอ่ะครับ แมวซนๆขอบคุณทุกคนจากใจ
14 กันยายน 2545 02:36 น. - comment id 76215
รอภาค 2 ด้วยคนอย่าให้นานนะ ใกล้จาหมดหน้าฝนแล้วด้วย กลัวต้องไปดูปีหน้า แบบ the lord of the ring คิกๆๆ!
21 กันยายน 2545 09:18 น. - comment id 78556
จ๊ะเอ๋!!!..คุณป้าส้มจ๋า..ทะเลดาวคิดถึงจังค่ะ..จุ๊บบ..พี่ซนแต่งได้น่ารักจังเลยค่ะเก่งเจงเจงน๊าาา..ทะเลดาวรออ่านต่อภาค 2 นะคะ.......