คำส่อเสียดนั้นเป็นวาจาทุจริต ทำลายมิตรทำลายตนให้หมองศรี อันวาจาหากพูดมาแล้วไม่ดี ก็ไม่มีใครเค้านั้นต้องการ กับบุคคลที่ชอบพูดส่อเสียด น่ารังเกียจเพราะชอบสร้างความร้าวฉาน มีความสุขนักหรือไงเป็นคนพาล คอยระรานเป็นเหมือนมารผจญ ทำไมถึงไม่พูดจาที่สุภาพ หรือไม่ทราบมารยาทใจหมองหม่น หากพูดดีเป็นศรีแก่ตัวตน หากพูดชั่วพาอับจนคนระอา
21 กรกฎาคม 2545 05:31 น. - comment id 61952
แหะ แหะ แต่งเก่งแล้งยังแต่งไวอีกอ่ะครับ ( หมายถึงกลอนครับ ) ฮิฮิ
21 กรกฎาคม 2545 15:01 น. - comment id 61995
ใช่เลยจ้า .............
21 กรกฎาคม 2545 17:59 น. - comment id 62023
เห็นด้วยจ๊ะ...คิดก่อนพูด...ย่อมดีกว่า พูดแล้วมาคิด
21 กรกฎาคม 2545 23:48 น. - comment id 62098
อืมมม เห็นด้วยจ้า
21 กรกฎาคม 2545 23:48 น. - comment id 62099
ขอบคุณ ค่ะ กลอนนี้ บุษ แต่งขึ้น กระทันหัน ยังแต่งไม่เสร็จค่ะ แล้ว ว่างๆ จะมาแต่งต่อให้ครบ นะคะ/แบบว่า อารมณ์ ตอนนั้น แต่งกลอนมาจากสภาพแวดล้อมที่ประสบ ค่ะ
22 กรกฎาคม 2545 11:36 น. - comment id 62166
ค่ะ เห็นด้วย
17 มกราคม 2555 20:13 น. - comment id 107944
ชอบมากค่ะ ขอเอาไปให้เพื่อนๆ อ่านนะคะ