๏ อยากทักอยากถามโอ้ความคิด ประสิทธิประสาทพลาดไฉน ไม่อยู่ไม่ยังดังหลักชัย เปลี่ยนไปเปลี่ยนแปลงจำแลงตน เคยปั้นเคยปลูกรู้ถูกผิด มาบิดมาเบือนเหมือนสับสน ถูกลบถูกล้างห่างกมล อับจนอับใจหรือไรกัน อุดมการณ์อุดมเกินและเขินขาด กระทำพลาดกระทำพลั้งดังหุนหัน ไม่สะทกไม่สะท้านพลาดพาลพัน จะรู้ทันจะรู้ทางได้อย่างไร จึงทักจึงถามว่าความคิด ประสิทธิประสาทพลาดไฉน ที่เปลี่ยนที่แปลงมิแจ้งใจ หรือใครหรือคนสับสนเอง ๚ ๛
วฤก 13 ก.ค. 2545 19:37 น. - ID 18540 
1492
4
0
14 กรกฎาคม 2545 03:10 น. - comment id 60818
เป็นกลอน 7 ที่สายงามมากเลย...
14 กรกฎาคม 2545 11:06 น. - comment id 60860
อย่างนี้เขาเรียกว่ากลอน 7 เหรอคะ เพราะดีค่ะ
14 กรกฎาคม 2545 21:30 น. - comment id 60964
อืม แต่งกลอน 7 หรือจ๊ะ น้องอุดมการณ์.... ทีเปลี่ยนไป
14 กรกฎาคม 2545 23:12 น. - comment id 61006
อืมครับ บางทีอุดมการณ์ของคนเราก็ไม่เหมือนกันครับ บางคนยึดติดกับอุดมการณ์ที่ไม่ดี แต่เห็นว่าตัวเองดี อืม บางทีคนเราก็สับสนในตัวเองเหมือนกันนะ อื้ม....ประมาณนั้น
15 กรกฎาคม 2545 10:58 น. - comment id 61097
ความคิดคนเราเฝ้าเปลี่ยนไป เมื่อมีข้อมูลใหม่มาส่งเสริม ความรู้ความเข้าใจไม่เหมือนเดิม เราจึงเริ่มเข้าใจอะไรดี อุดมการณ์เปลี่ยนไปก็ไม่แปลก หากแต่แรกเราเข้าใจไม่ถ้วนถี่ เมื่อต่อมาพาเข้าใจอะไรดี เราจึงมีความคิดใหม่ไม่เหมือนเดิม ฯ(O^____^O)
22 กรกฎาคม 2545 21:59 น. - comment id 62338
เห็นด้วยกับบทกลอนของคุณหมอ นะคะ แต่งกลอนได้ความหมายดีเหมือนเดิม ค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
